17-11-1936 – 22-7-2023
Carlo Jadnanansing
Op zaterdag 22 juli 2023 bereikte mij het droevige bericht dat mr. B.A. Halfhide afscheid genomen had van het aardse leven. Aangezien ik decennia persoonlijk bevriend was met hem, zal ik hem verder “Ben” noemen.
Hij werd op 17 november 1936 te Paramaribo geboren en heeft dus de leeftijd van 86 jaar bereikt. Tot ongeveer zijn 80e jaar heeft Ben zijn juridische werkzaamheden op volle toeren uitgeoefend, maar daarna deed hij het wat rustiger aan. De laatste jaren ging het wat minder met zijn fysieke conditie, maar door zijn mentale fitheid bleef hij tot nog enkele maanden geleden beschikbaar voor juridisch advies.
Ben studeerde in 1970 af aan de Rijksuniversiteit Groningen in de civielrechtelijke richting, maar heeft daarna ook een postdoctorale cursus in het mijnbouwrecht afgerond aan de TH Delft.
In Groningen viel hij op als begaafde student, waardoor hij in aanmerking kwam voor een betrekking als wetenschappelijk medewerker. Als zodanig is hij gedurende ongeveer twee jaren werkzaam geweest.
Hij kon echter de roep van het vaderland niet weerstaan en zei daarom Nederland eind 1972 vaarwel. In Suriname aangekomen werd hem een betrekking aangeboden aan de Universiteit van Suriname (later AdeKUS), waar hij tot 1983 werkzaam bleef en afscheid nam in de rang van lector burgerlijk recht. Van 1972 tot 1980 was hij juridisch adviseur van het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen, vooral met betrekking tot aangelegenheden op het gebied van mijnbouwrecht. Vanwege zijn deskundigheid op dit laatste gebied werd hij in 1974 aangesteld als lid van de Executive Board of the International Bauxite Association, welke functie hij tot 1980 uitoefende.
Hij heeft ook een belangrijke rol gespeeld bij Staatsolie van welke organisatie hij decennia juridisch adviseur is geweest. Voor dit bedrijf heeft hij in samenwerking met de toenmalige directeur dr. Eddy Jharap de fundamenten gelegd voor de juridische structuur.
Hij besloot zich in 1983 zich te vestigen als advocaat bij het Hof van Justitie van Suriname, als partner op het advocatenkantoor Lim A Po.
Behalve advocaat was Ben ook een erudiete rechtswetenschapper die vele publicaties op zijn naam heeft staan o.a. in het Surinaams Juristen Blad (SJB). Daarnaast is hij ook vele jaren redactielid van deze organisatie geweest.
Zijn belangrijkste bijdrage op wetenschappelijk gebied is zijn handboek: Surinaams Algemeen Vermogensrecht, dat in 2006 is verschenen en nog steeds gebruikt wordt aan onze universiteit, maar ook door de praktijk veelvuldig geraadpleegd.
Ben is aan het einde van zijn actieve carrière nog enige jaren directeur geweest van JTF Publising, de uitgever van De Ware Tijd. Schertsend zei hij tegen mij: “Nu ben ik ook journalist!”
Hij was ook zeer actief in het verenigingsleven. De organisaties waarin hij bestuursfuncties heeft vervuld, zijn te talrijk om hier allemaal te noemen. Ik beperk mij daarom tot enkele.
In de Rotary heeft hij een belangrijke rol gespeeld en is één van de actieve presidents geweest. Deze organisatie heeft hem verschillende onderscheidingen toegekend o.a. die van Paul Harris Fellow en Honorary Member. Hij is eind jaren 80 voorzitter geweest van Oase en na zijn aftreden is hij juridisch adviseur van deze organisatie gebleven. Verder was hij zelf een actieve sporter (basketbal en voetbal), niet alleen op Oase, maar ook op Keepfit. Laatstgenoemde vereniging is een gentlemen’s club bestaande uit topambtenaren, ondernemers en vrije beroepsbeoefenaren die op de zaterdag in sportieve sfeer en kameraadschap bijeenkomen in het Politie Opleidingscentrum. Vanwege zijn positieve uitstraling en excellente contactuele eigenschappen, werd hij door deze club aangesteld tot Keepfit Ambassadeur (informatie afkomstig van zijn vriend Jack Uden).
Kenmerkend voor Ben was zijn groot gevoel voor humor. Toen ik hem een keer vroeg of het niet tot verwarring leidt dat hij zijn oudste zoon dezelfde naam gegeven heeft als die van hem, antwoordde hij glimlachend: “Nee, er is een duidelijk verschil, ik ben “the Big Ben”!”
Ik heb het genoegen gehad om met Ben deel uit te maken van het helaas niet meer bestaande Oase Cabaret. We waren toen samen conferencier van het gebeuren, dat zo succesvol was dat er enkele voorstellingen gegeven werden in Theater Thalia. Het cabaret trok volle zalen en de opbrengst werd gedoneerd aan Thalia, toen onder voorzitterschap van Carmelita IJskes-Teixeira, die de gelden gebruikte voor het aanschaffen van een airconditioning systeem.
Hoewel Ben in brede kring als één van de topjuristen van ons land wordt beschouwd, vind ik toch dat hij een betere waardering verdiende. Gelet op zijn wetenschappelijke verdiensten zou de toekenning van een eredoctoraat aan hem op zijn plaats geweest zijn. Maar door zijn auteurschap zal hij altijd in positieve zin herdacht worden: wie schrijft, blijft!
Aan zijn wederhelft Edith Halfhide-Creton en zijn zonen Ben jr., Arnold en Boni wens ik heel veel sterkte toe. Als troost moge gelden dat zij trots mogen zijn op ons aller Ben, die zoveel gepresteerd heeft voor de Surinaamse gemeenschap.
Moge zijn ziel de eeuwige vrede ten deel vallen!
