De tijd van mooie praatjes aan het volk opdringen, is weer aangebroken. Politieke partijen willen stemmen binnenhalen dus staan ze op het podium zichzelf te promoten en vooral concurrenten zwart te maken. Dit gebeurt nationaal en internationaal, dat hoort gewoon bij het politieke spel. Ze vergeten gemakshalve hun voorgaande wangedrag (NDP) en zijn er heilig van overtuigd dat het volk het ook wel zal zijn vergeten.
Hoewel deze mensen met zulke acties meer kwaad dan goed doen, zullen zij niet degene zijn die Suriname zullen vernietigen. Degenen die dit land te gronde zullen richten zijn de mensen die deze mooie praatjes geloven en de spreker staan toe te juichen. Door al dat geklap en gejuich, wordt de spreker in dit vernietigende gedrag gestimuleerd. Omdat het telkens weer lukt het volk in te pakken, passen politici steeds weer dezelfde tactiek toe?
De vp stond daar, met dree ai, Somo op te hemelen door hem neer te zetten als een voorvechter van de democratie. Hij beweerde ook dat door Somo de verkiezingen voortgang hebben gevonden. Zijn toehoorders absorbeerden deze onwaarheden als een dorstige spons. Het is algemeen bekend dat Surinamers snel vergeten. Somo heeft heel vaak laten zien dat hij met alle winden meewaait. Toen Bouterse de Amnestiewet in zijn voordeel wilde veranderen, werd het door Somo ondersteund. Dat is beslist geen eerlijk, integer, democratisch gedrag. En dan het sprookje dat Somo het stemmen tijdens de verkiezingen heeft gered. Deze man handelt alleen in eigen voordeel, niet in landsbelang.
Over zichzelf zei Brunswijk dat toen de VHP hem nodig had om de regering te vormen, hij wel als crimineel door hen werd geaccepteerd. En nu laten ze hem vallen. De vp begrijpt niet dat het hier niet gaat om de persoon Brunswijk maar om wat het beste is voor het land, dus is er hier geen sprake van hem laten vallen. Het was juist Somo die besefte dat hij uitgespeeld was en zich daarom bij Brunswijk aansloot. Het was Somo die Brunswijk nodig had en niet Santokhi. Het was Bouterse die Brunswijk en Somo eerst binnenhaalde en toen ze chantage politiek toepasten, uit zijn regering verwijderde. Een vos verliest zijn haren maar niet zijn streken, want ook nu wordt er chantage politiek toegepast, maar Santokhi heeft hen gehandhaafd.
Deze regering heeft Brunswijk nooit nodig gehad om als vp te fungeren, integendeel was deze benoeming een ramp. Deze regering had de politieke partij ABOP nodig om een coalitie te vormen en niet de man Brunswijk. Daar zit een groot verschil tussen. Hij heeft zichzelf als vp opgedrongen terwijl er genoeg kader in de ABOP zit om deze functie te vervullen. Hij heeft echter anderen uit zijn partij niet de kans gegeven. Hij wilde zelf de macht. Iemand die zichzelf het allerbelangrijkst vindt en medewerkers als zijn onderdanen ziet, zal nooit inzien dat in zijn partij genoeg mensen zitten die pienterder en meer geschikt zijn voor die functie. Belfor zag in dat de vrijheid van meningsuiting hen werd ontnomen, met het gevolg dat partijgenoten stil en mak als schapen de leider moesten volgen. Hij verliet de ABOP niet omdat de partij niet deugde, maar omdat de leider een slecht voorbeeld gaf.
The most powerful leadership tool is your personal example.
De vp blijft hongeren naar meer macht, hij blijft roepen dat hij de volgende president wil worden. Elke keer wanneer hij Santokhi als waarnemend president moet vervangen, is hij helemaal gelukkig daar dit hem het aanzien geeft waar hij naar hunkert. Hij gaat zelfs zo ver dat hij de naam van God misbruikt. Het is waar dat God van al zijn kinderen houdt, dus ook van criminelen, maar God ziet het liefst dat zijn kinderen een fout toegeven en om vergiffenis vragen. God ziet het liefst nederigheid en geen macho gedrag.
Als Brunswijk zijn gedrag van de afgelopen 4 jaar zou evalueren, zou hij moeten toegeven dat hij niet geschikt is voor de vp functie en nog minder voor de functie van president.
Een ware leider zal zichzelf nooit opdringen. Een echte leider drukt zijn kader niet weg, maar stimuleert ze juist om meer te leren, meer te doen en meer te worden. Het heeft geen zin om slimme mensen aan te nemen en ze vervolgens te vertellen wat ze moeten doen. Om een sterk team op te bouwen, moet je de kracht van iemand uit je team zien als een aanvulling en niet als een bedreiging voor je positie of autoriteit. Slechte leiders geloven dat hun team voor hen werkt, maar grote leiders geloven dat zij samen werken met hun team.
Leaders don’t create followers; they create more leaders.
Iemand die met behulp van zijn positie zijn ego voedt, zal geen voedsel meer voor zijn ego hebben, als hij zijn positie kwijtraakt. Daarom klampt hij zich wanhopig vast aan zijn hoge positie. Hij hangt daarom de macho uit, scheldt en bedreigt om zijn positie te kunnen behouden.
Het wetsvoorstel voelt daarom aan als een persoonlijke bedreiging. Dit wetsvoorstel kan er namelijk voor zorgen dat de juiste mensen in de regeer bus stappen, en de verkeerde eruit. Alleen zo kan je de juiste mensen op de juiste stoelen krijgen. Dan pas kan men die bus rustig de goede richting op sturen. Een goede leider krijgt geen kroon in de schoot geworpen. Hij krijgt de grote verantwoordelijkheid voor land en volk.
“When you were made a leader you weren’t given a crown, you were given the responsibility to bring out the best in others.”
Josta Vaseur
