De schaamteloze bedelpraktijken in ons land

Ook bedelaars hebben tegenwoordig eisen in ons land. Sommigen hebben er een “beroep” van gemaakt en zijn als eigen “werkgever” dagelijks te zien op hun vaste plek in en rond Paramaribo. Er is bijna geen onderscheid meer te maken tussen een zwerver en een bedelaar.

Het aantal bedelaars in Suriname is toegenomen sinds 2012.

Maar ook de bedelaars gaan mee met de hedendaagse inflatie en sommigen zijn ondankbaar en vragen om een hoog bedrag. Ook de bedelaar vindt dat alles duurder wordt.

Het publiek, evenals toeristen, ondervinden last van ze, waarbij sommigen zelfs agressief gedrag vertonen. Er zijn echter enkelen die terecht geen keus hebben in hun leven en hun dankbaarheid tonen. De bedelpraktijk op de openbare weg is ook een gevaar voor het verkeer.

Slim zijn ze wel, want ze staan bij de verkeerslichten waar voertuigen bij rood licht verplicht zijn te stoppen. Als je geen gehoor geeft, tikken sommigen op de ruit van het voertuig. Automobilisten schrikken zich vaak een aap, omdat je niet weet wat ze precies willen.

Maar, als je bedenkt dat ze vaak aanwezig zijn van 8 uur ’s ochtends tot 11 uur ’s ochtends, krijgen ze veel meer dan men denkt. Ondanks dat nemen ze geen initiatief om een eigen bestaan op te bouwen.

Ze hebben een beroep van bedelen gemaakt en het is makkelijk om geld te krijgen vanuit het “leed”. Bedelen in het openbaar is illegaal in ons land, maar de overheid gedoogt het, omdat ze zelf geen oplossing heeft voor het bedelprobleem.

Burgers zijn in het verleden mishandeld door bedelaars. In 2006 werden ruim 10 zwervers dood gevonden.

‘Rijkste bedelaar ter wereld’ is meer dan $ 1 miljoen waard

Een Indiase man die zijn dagen doorbrengt met het vragen aan mensen om kleingeld in de straten van Mumbai, is door Indiase media de ‘rijkste bedelaar ter wereld’ genoemd, die beweert dat hij meer dan $ 1 miljoen waard is.

Terwijl veel mensen in India elke dag lange uren zwoegen voor een paar honderd roepies, verdient Bharat Jain, de zogenaamde ‘rijkste bedelaar ter wereld’, naar verluidt elke dag tussen de 2.000 en 2.500 roepies door gulle mensen om aalmoezen te vragen. Jain bedelt al vele jaren op drukke locaties in Mumbai, zoals het treinstation Chhatrapati Shivaji Maharaj Terminus (CSMT) of Azad Maidan, en heeft een behoorlijk fortuin vergaard.

Zijn nettowaarde zal naar verwachting ongeveer 7,5 crore ($ 1 miljoen) bedragen, en omvat een appartement met 2 slaapkamers in Mumbai ter waarde van 1,2 crore, en twee winkels in Thane die voor 30.000 roepies per maand worden gehuurd.

Zijn maandelijks inkomen schommelt naar schatting tussen de 60.000 roepies ($ 731) en 75.000 roepies ($ 914), wat blijkbaar veel meer is dan de meeste werkende Indiërs.

Volgens de Economic Times kon Bharat Jain het zich niet veroorloven om formeel onderwijs te volgen en nam hij zijn toevlucht tot bedelen om de kost te verdienen.

Zijn kinderen zullen echter niet in zijn voetsporen treden. Ze hebben hun opleiding in kloosterscholen al voltooid en zijn al aan het werk. De familie van Jain adviseert hem constant om te stoppen met bedelen, omdat ze het zich kunnen veroorloven om comfortabel zonder te leven, maar hij blijft bijna elke dag de straat op gaan.

Bharat Jain haalt de krantenkoppen in India vanwege zijn minder dan magere verdiensten sinds 2015, toen zijn reputatie als rijke bedelaar begon te groeien.

error: Kopiëren mag niet!