Met betrekking tot de invoering van een nieuw kiesstelsel in Suriname is een heel gevaarlijke situatie ontstaan waarbij de DNA als het ware verdeeld is in 3 groepen. De politieke partijen hebben er niet goed aan gedaan om elk apart een wetsvoorstel in te dienen. Partijen zullen straks principieel op hun standpunt staan en een nieuwe kiesregeling blokkeren.
Er liggen nu 3 initiatiefvoorstellen bij DNA. Het eerste voorstel is van de VHP, het tweede van de NDP en een derde van de ABOP. De voorstellen van de VHP en NDP liggen het dichtst bij elkaar, het meest afwijkend is het voorstel van de ABOP. De ABOP heeft in eerder instantie de uitspraak van het Constitutioneel Hof niet geaccepteerd en is deze partij ook in principe tegen het in lijn brengen van de kiesregeling met de uitspraak van het Constitutioneel Hof. Eigenlijk is de ABOP met het verwerpen van het staatsbestel in Suriname en de jurisdictie van het Constitutioneel Hof op een anarchistische toer. De ABOP gaat nog uit van achtergestelde districten die onevenredig moeten worden bevoordeeld en dat is precies wat het Constitutioneel Hof als ongrondwettelijk heeft verklaard en ook in strijd met internationale verdragen inzake politieke rechten en inspraak.
Het systeem van het voortrekken van districten en dus het systeem waar stemmen van bepaalde districten waardevoller zijn dan de stemmen van andere districten is het systeem wat door het Constitutioneel Hof is verworpen. Omdat deze delen van de kiesregeling tegen de grondrechten zijn, zijn ze onverbindend. Daardoor heeft Suriname op dit moment een kiesregeling die onbruikbaar is.
Op de radio hebben personen met ruime verkiezingservaring als dr. Van Dijk-Silos zich uitgelaten waarbij zij voorlopig ervan uitgaan dat het voorstel van VHP het beste is, althans dat dit voorstel het meest de uitspraak van het Constitutioneel Hof benadert. Het Constitutioneel Hof kan geen wetsvoorstellen indienen, maar de volgende logische stap in een rechtsstaat moet zijn dat er een wetsvoorstel wordt ingediend waarin gewoon uitvoering wordt gegeven aan het vonnis van dit Hof.
Als wij kijken naar het voorstel van de VHP, dan is dat een heel simpel systeem dat heel gemakkelijk uit te voeren is en wat helemaal voldoet aan de uitspraak van het Constitutioneel Hof. Dat blijkt ook uit de memorie van toelichting. In deze lijkt het erop dat de ABOP die de jurisdictie van het Constitutioneel Hof negeert en daarmee eigenlijk ook de Surinaamse grondwet niet accepteert, gewoon met haar aantal zetels dwars gaat liggen en de aanname van een kiesregeling zal proberen te blokkeren. Voor het goedkeuren van een nieuwe kiesregeling zijn tenminste 34 zetels in DNA nodig. Het feit dat de ABOP en de VHP, terwijl ze samen een regering vormen, aparte voorstellen indienen, geeft aan dat er 2 regeringen aan het bewind zijn in Suriname. Dat de ABOP het leiderschap van(uit) de VHP nooit heeft geaccepteerd en om oneigenlijke redenen meedoet in een coalitie. De ABOP heeft, omdat ze het leiderschap van de VHP niet heeft geaccepteerd, deze regering ook direct en indirect gesaboteerd, want dat kan niet anders.
De AVOP heeft het regeren en het repareren van wat fout was, alleen overgelaten aan de VHP. De zeer moeilijke periode die het Surinaamse volk achter de rug heeft met alle lijden en penarie kan worden toegeschreven aan de sabotage van de ABOP. Men zit er in de regering alleen om vrienden en familie te verrijken. Er moet nog door een regering een boekje open worden gedaan voor de vele hout- en goudconcessies.
In elk geval ligt politiek Suriname met elkaar overhoop over de nieuwe kiesregeling. De ABOP heeft een niet-rationele houding en niet voor rede vatbaar. Deze partij verwerpt wet en recht. De enige werkbare optie zou zijn nu dat de VHP en de NDP hun wetsvoorstellen synchroniseren en deze gezamenlijk indienen. Tegelijkertijd moet dat dan een aankondiging zijn van een potentiële politieke samenwerking bij of na de verkiezingen van 2025. Wij zijn van mening dat de Surinaamse politieke partijen niets anders rest dan uitvoering te geven aan de uitspraak van het Hof. De VHP en de NDP hebben die uitspraak ook uitdrukkelijk geaccepteerd. Er zijn juristen extern bezig geweest om na te denken over een nieuw systeem. Het systeem van de NDP zou fundamenteel verkeerde standpunten hebben en is daardoor ook afgewezen door dr. Van Dijk-Silos. Wanneer partijen elkaar niet zullen vinden, dan bestaat de kans dat de regering die nu aanzit, en eigenlijk al geruime tijd politieke legitimiteit mist omdat er geen politiek akkoord in werking is, langer zal moeten aanzitten. Dat is te vergelijken met het spelen van een verlenging met 8 spelers in plaats van 11.
Suriname zit nu op een heel gevaarlijk kruispunt en weer eens blijkt dat wanneer het om cruciale vraagstukken gaat van existentieel belang voor Suriname, de oplossing niet van Surinaamse politici moet worden verwacht. Maar bij een wijziging van een kiesstelsel zijn wij afhankelijk van politieke partijen. En daarom is het kruispunt waarop wij zitten gevaarlijk. Ten slotte moeten we aangeven dat het uitgangspunt van ‘binding’ hebben met een district voor DNA-leden kant noch wal raakt. Dit systeem hebben we al sinds 1987 en het heeft de problemen van de zogenaamde achtergestelde districten geen centimeter opgelost.
De mensen van het district zijn geen garantie voor de oplossing van problemen van dat district, als de inborst van de mensen en hun kennis en competenties niet voldoende zijn. Wat wij nodig hebben zijn politici met visie en gevoel voor Suriname, voor het gehele grondgebied en die hoeven niet aan een bepaald district gebonden te zijn.
