Aan het begin van het jaar meldde het ministerie van Volksgezondheid dat het aantal HIV-infecties in Suriname weer lijkt toe te nemen. Sociale ongelijkheden, marginalisatie van bepaalde groepen in de samenleving, stigma en discriminatie dragen bij aan de voortdurende HIV-epidemie en vormen een voedingsbodem voor een toename van nieuwe infecties.
Internationaal is duidelijk dat ongelijke toegang tot HIV-preventie en -zorg de belangrijkste reden is dat HIV niet verder wordt teruggedrongen en in sommige gevallen zelfs weer toeneemt.
In 2021 waren er in Suriname ongeveer 6.1 duizend mensen met HIV, vergelijkbaar met het geschatte aantal patiënten een jaar eerder. Over het algemeen is het aantal mensen dat positief test op HIV in het land gedurende de weergegeven periode relatief stabiel gebleven. Het laagste aantal geïnfecteerde mensen in Suriname was 5.2 duizend in 2013. Dit meldt Statista.
Wereldwijd zijn er meer dan 37 miljoen mensen die met HIV leven, waarvan 10 miljoen nog niet op medicatie zijn ingesteld. Over het algemeen zijn de sterfgevallen als gevolg van aids sinds 2004 met 69 procent gedaald, na een piekperiode. In 2020 waren er wereldwijd nog 1,5 miljoen nieuwe infecties en zijn er 680.000 personen overleden als gevolg van aids.
Gratis testen
In Suriname is het mogelijk om zich gratis te laten testen op hiv. Hoewel slechts 60% van de bevolking hun hiv-status kent, zien we dat van elke 100 personen met hiv die zich laten behandelen.
Hoewel er meldingen zijn gemaakt van een lichte afname wereldwijd, gelooft de Verenigde Naties (VN) nog steeds dat het einde van aids mogelijk is in 2030. Volgens Winnie Byanyima, de uitvoerend directeur van UNAIDS, is het beëindigen van de pandemie in de eerste plaats een politieke en financiële keuze.
Volgens de uitvoerend directeur van UNAIDS is het aantal nieuwe hiv-infecties in Oost- en Zuidelijk Afrika sinds 2010 met 57 procent afgenomen.
Het VN-agentschap meldt dat in sommige landen vooruitgang is geboekt bij het decriminaliseren van relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht, maar dat er nog steeds wetten worden toegepast die belangrijke bevolkingsgroepen of hun gedrag strafbaar stellen.
De ontdekking
HIV werd voor het eerst ontdekt bij een 31-jarige man genaamd Gaëtan Dugas uit Canada. In 1981 kreeg Dugas de diagnose van een zeldzame vorm van longontsteking die later geassocieerd werd met AIDS. Hij werd bekend als “Patient Zero” en werd beschouwd als een van de eerste gevallen van HIV in Noord-Amerika. Het is belangrijk op te merken, dat Dugas niet de oorspronkelijke bron van HIV was, maar eerder een vroeg bekend geval in de epidemiologische geschiedenis van het virus. HIV is vermoedelijk afkomstig van primaten in Sub-Sahara Afrika en is naar schatting al tientallen jaren eerder overgesprongen op mensen voor het werd herkend.
Geneesmiddelen
Er zijn verschillende geneesmiddelen beschikbaar voor de behandeling van HIV. Deze geneesmiddelen worden antiretrovirale therapie (ART) genoemd en kunnen de voortgang van het virus vertragen en de gezondheid en levensverwachting van mensen met HIV verbeteren. ART kan helpen om het virus onder controle te houden en te voorkomen dat het zich verder verspreidt naar andere cellen in het lichaam.
Het is echter belangrijk op te merken dat ART de infectie niet geneest, maar alleen de virusreplicatie vermindert. Onderzoek naar een remedie voor HIV is nog aan de gang.
