Ik heb de gewoonte om de zondagsrust, die gekenmerkt wordt door weinig verkeer en er zich geen hinderlijk kris kras-geparkeerde auto’s op het trottoir geparkeerd staan, te benutten voor een meditatiewandeling.
Oud Lina’s Rust
Zondag jongstleden was een stralende dag. Ik kleedde mij op zijn best en ging de straat op zonder een bepaalde route in het hoofd. Via de Cultuurtuin, Anniestraat, Johan Adolf Pengelstraat kwam ik langs de Begraafplaats Oud Lina’s Rust.
Sranan mi kondre
Ik besloot om een bezoek te brengen aan het graf van mijn grootmoeder Petronella, die aan de straatkant pal tegenover de Wanica-kerk ligt. De met onkruid overwoekerde begraafplaats maakte het voor mij onmogelijk om de laatste rustplaats van oma te vinden. Ik schudde het hoofd, ai Sranan mi kondre.
Bedstee
Mijn ogen vielen op een grafsteen die boven het onkruid uitstak waarop een matras was gelegd en wat zwerversspullen verspreid lagen. Ik kon mijn ogen niet geloven dat (waarschijnlijk) een dak- en thuisloze burger daar zijn bedstee had en dat in de regentijd.
Hocuspocus
Wat drijft de persoon om dat te doen? Is hij of zij dakloos, geestesgestoord of zijn het voorouderproblemen die in deze spelen? Het kan ook zijn dat hocus pocus ermee te maken heeft.
HD
