“Ik mis het thuisgevoel en mis ook een normale behandeling”, zegt Serezo. Hij is een dak- en thuisloze en geeft aan dat hij vaak een onmenselijke behandeling krijgt van de medemens. “Ik begrijp de mensen, als een ander persoon op hen afkomt niet gebaad, gescheurde kleren of vraagt om een centje of een broodje, er heel angstig uit ziet of veel vragen heeft. Maar een onmenselijke behandeling voelt helemaal niet goed aan. Als ik wat vraag of zelfs ergens loop en niemand stoor zegt men ‘schuif op beest’, of wordt er een prop op mij gegooid of een bramdende sigaret. Het doet mij vreselijk pijn en geeft mij nog meer verdriet dan dat ik al heb”, benadrukt Serezo.
“Velen als ik die dak= en thuislozen zijn, zijn door een verkeerde handeling over straat beland, enkele hadden het misschien heel goed gehad en keken ook niet naar anderen om en denkt men dat zij het nu ook niet verdienen, maar zo gaan wij niet vooruit. Er zijn ook velen net ik die weer op hun eigen benen willen staan en een goed leven willen leiden en anderen op die fouten wijzen, maar daarvoor heb je wel anderen nodig, dus je medemens. Maar, als je medemens je zo behandelt, dan breekt het je spirit of gevoel nog erger. Het breekt je zelfvertrouwen nog meer en laat je vaak ook verkeerde dingen doen”, zegt Serezo.
“Gevoelens waaronder wraakgevoel, zelfmoordgedachten, leegte binnen in je, gevoelloos zijn of dat je aan het eind niets betekent. De manier van handelen en praten doet aan het eind heel veel met mensen, dus ook met ons. Wij zijn ook mensen, maar zeggen vaak ook niets door die onmenselijke behandeling. Men denkt al verkeerd over ons en door te praten en te zeggen of iets fout is, dan gaat er nog erger op ons neergekeken worden.”
Gevoel van hoop
“Er zijn wel mensen die je een goed gevoel geven, en dat gevoel geeft je hoop en koester dat het goed komt”, benadrukt Serezo. “Maar, je kan ze tellen, ik krijg warme maaltijden van mensen die jarig zijn of een gelegenheid anders willen vieren, een centje om een brood te kopen of vaak een bordje en een soft. Als men je een centje geeft zeggen ze vaak no go doe low low sani nanga an monie, dus zeg ik vaak koop jij zelfs een broodje. Maar, het doet ons goed, door een down gevoel doen velen van ons nog gekke dingen, om het gevoel weg te drukken probeert men zich gevoelloos te maken, maar dat is ook geen uitweg”, aldus Serezo.
“Ik hoop dat men van gedachten verandert. Zolang iemand leven in zich heeft is het een levend wezen, iemand die gevoel heeft. Je hebt ook velen die als mij dak- en thuisloos zijn en misbruik maken ervan, maar dat moet het gevoel niet breken. Er zijn anderen die het heel erg nodig hebben, een vriendelijk gebaar kan heel veel doen ook al is het een maar een gesprek”, aldus Serezo.
TM
