Enkele personen langs de straat producten verkopen geven tijdens een gesprek met Dagblad Suriname aan, dat zij niet blij zijn met de komende feestdagen. “Nadat je zo veel teleurstelling hebt meegemaakt, moet je dan alleen in de verwachting zijn van wat jij kan doen en gaat doen”, zegt Ram. Hij en zijn vrouw doen zondag mee met de verkoop langs de straat. Door de week heeft hij zijn vaste baan en doet zijn vrouw de verkoop. Wanneer hij van het werk is haalt hij zijn vrouw en dan gaat hij naar huis. Dat is rond vijf uur, maar na het eten probeert hij toch wat te verkopen voor zijn deur.
“Ik heb een kleine tent gemaakt voor mijn deur, maar mijn vrouw wil hier niet meedoen met de verkoop, dat hebben wij al enkele maanden geprobeerd, maar je hebt geen aanloop. Daarnaast zijn er ook drie andere buren die groenten verkopen, dus doen wij het anders. Het is wel een voordeel in de middag, want dan ben ik de enige die tot negen uur verknoopt.” Ram stelt, dat hij zich niet verheugt op de komende feestdagen.
“Wij zijn normaal op het werk en doen ook normaal mee met de verkoop. Wij moeten heel hard werken om wat extra te verdienen. Mijn inkomen dekt niet alles en ik moet ook voor enkele dingen zorgen voor een van mijn kinderen die in het buitenland studeert.
“Een jaar terug hebben mijn vrouw en ik onze oudste dochter naar het buitenland gestuurd om te studeren. Wij werken nu ook nog harder zodat we ook gezamenlijk weg kunnen en een nieuw leven starten in een ander land. Ik hou van mijn land maar het wordt beetjes bij beetjes vernietigd in plaats van mooier gemaakt”, regt Ram. Een andere standhouder die kleren verkoopt geeft aan, dat 1 juli wel zijn dag is, toevallig ook zijn jaardag, maar niets gaat kunnen doen. “Ik maak niet veel met de verkoop en kan met dat kleine beetje dat ik verdien met mijn andere hossels ook niets doen. Je gaat moeten sparen om enkele dingen rond te krijgen en dat doen mijn vrouw en ik. Er gaat een zitje zijn, maar daarvan ben ik niet zeker. Maar, ik weet wel dat mijn vrouw lekker gaat koken en bakken. Ik blijf hopen op een verandering want het gaat niet goed. Ik ben nog in staat met een hossel te starten, maar je hebt velen die niet eens een werk hebben”, aldus de standhouder.
TM