Het belang van het leren behandelen van verslaving door alle artsen ligt in het feit, dat verslaving een complexe chronische ziekte is die een aanzienlijk deel van de bevolking treft. Stoornissen in het gebruik van middelen en verslaving kunnen ernstige fysieke, sociale, emotionele en economische gevolgen hebben voor individuen, gezinnen en de samenleving.
Veel mensen die worstelen met verslaving wenden zich vaak tot huisartsen voor hulp en ondersteuning.
Daarom is het essentieel, dat artsen over de nodige vaardigheden en kennis beschikken om verslaving bij hun patiënten te kunnen diagnosticeren en effectief te behandelen.
Bovendien komt verslaving vaak samen met andere aandoeningen voor, zoals psychische stoornissen, chronische pijn en infectieziekten.
Het behandelen van verslaving kan de gezondheidsresultaten verbeteren, medische kosten verlagen en comorbide ziekten helpen beheersen, wat bijdraagt aan een beter algemeen welzijn van de patiënt. Door verslavingszorg te bieden, kunnen artsen sterfgevallen door bijvoorbeeld een overdosis voorkomen en de kans verkleinen dat patiënten onveilig en risicovol gedrag vertonen.
Het leren behandelen van verslaving door artsen draagt daarom bij aan een algemeen verbeterde gezondheid van patiënten en ook door meerdere aandoeningen te voorkomen en te behandelen, waardoor veel kosten en ongemak kunnen worden voorkomen
