Tijdens een verkenning van het historisch stadscentrum, komende vanuit de Henck J. Arronstraat keken wij, aan de rechterzijde van de Watermolenstraat uit naar het huis waar gewezen president Johan Ferrier woonde totdat zijn stormachtige politieke carrière werd bekroond met residentie in het Gouvernementspaleis, nu Presidentieel Paleis.
Constitutioneel Hof
Iets verder, links van de weg op de hoek van de Lim A Postraat zaten 6 personen met opgetrokken benen te eten op de stoep van het Constitutioneel Hof. Een jongetje trappelde, hij moest een plasje doen. Wat een panorama. Een typisch plaatje van Suriname, een land waar alles met voeten wordt getreden. Het Constitutioneel Hof ontkomt daar niet aan.
Onbehouwen
De bevolking lapt alles aan haar laars. Er wordt dwars tegen normen ingegaan. Het Hof, een hoog staatsorgaan mist solemniteit. De wet, het gezag, het fatsoen wordt met voeten getreden. Het heeft ergens te maken met minachting en geringschatting. Niemand schijnt er iets om te geven. In Suriname is alles mogelijk. Zo te zien laat de toestand de leden van het Hof net zo onbehouwen en onverschillig als de regering.
Dak- en thuislozen
De voettocht werd voortgezet. Op de hoek van de Keizerstraat staat al jaren een monumentaal drie verdiepingen hoog houten gebouw er verwaarloosd bij. Zwervers houden er huis. De plaats dient ook als short time hotel en drugshol.
Gaatjes Place
Pal tegenover het gebouw staat de ruïne van Gaatjes Place, een beruchte drankgelegenheid, stamkroeg van onderwereldfiguren en straatprostituees van weleer.
Door rampspoed en brand getroffen bleef er weinig over van de gebouwen waarbinnen gespuis hokt. Drugsverslaafden bevredigen zich bij kaarslicht en stoken vuurtjes. Buurtbewoners houden hun hart vast. Brandgevaar schuilt in een hoekje. De bestuurders van het land deugen voor geen cent.
HD