“Help ons alstublieft”, zegt een 70-jarige die in Ann’s Grove woont, een van de armste gemeenschappen van Guyana, tegen de premier van het land en andere functionarissen. Zij hebben een bijeenkomst georganiseerd om de zorgen van mensen aan te horen en de steun van hun partij te vergroten. De lijst met behoeften is lang, in het land met 791.000 inwoners.
Het staat op het punt de op drie na grootste offshore-olieproducent ter wereld te worden, met een voorsprong op Qatar, Mexico en Noorwegen. De olieboom zal miljarden dollars opleveren voor deze grotendeels verarmde natie. Het zal ook zeker tot bittere gevechten leiden over hoe de rijkdom moet worden besteed op een plek waar de politiek sterk verdeeld is langs etnische lijnen.
Veranderingen
Verandering is al zichtbaar in het land, dat een rijke Caribische cultuur heeft. In de hoofdstad Georgetown steken gebouwen van glas, staal en beton uit boven houten constructies uit het koloniale tijdperk. Boeren planten broccoli en andere nieuwe gewassen, restaurants bieden betere stukken vlees aan. Echter komt het zelden voor dat Guyanezen rechtstreeks in de olie-industrie werken, omdat het werk om diep in de oceaanbodem te graven zeer technisch is. Met tot nu toe 1,6 miljard Amerikaanse dollars aan olie-inkomsten heeft de regering infrastructuurprojecten gelanceerd, waaronder de bouw van 12 ziekenhuizen, zeven hotels, tal van scholen, twee hoofdsnelwegen en de eerste diepwaterhaven.
Rijkdom
En hoewel de projecten banen hebben gecreëerd, komt het zelden voor dat Guyanezen rechtstreeks in de olie-industrie werken en ervan kunnen profiteren. Deskundigen maken zich zorgen, dat Guyana de expertise en het wettelijke en regelgevende kader mist om de instroom van rijkdom aan te kunnen. Ze zeggen, dat het de democratische instellingen zou kunnen verzwakken en het land zou kunnen leiden op een pad zoals dat van buurland Venezuela, een petrostaat die in politieke en economische chaos stortte.
Levensonderhoud
Toen de productie in december 2019 begon, leefde meer dan 40 procent van de bevolking van minder dan 5,50 dollar per dag. Guyana beweert nu een van ’s werelds grootste olie-aandelen per hoofd van de bevolking te hebben. Volgens een rapport van de Wereldbank zal het naar verwachting ook een van ’s werelds snelst groeiende economieën zijn. Terwijl mensen oliegeld niet rechtstreeks in hun portemonnee zien door middel van loonsverhogingen, zorgen bouwprojecten voor banen en zullen nieuwe wegen de economie stimuleren.
Ondanks de olieboom neemt de armoede voor sommigen toe naarmate de kosten van levensonderhoud stijgen, waarbij goederen zoals suiker, sinaasappels, spijsolie, paprika’s en bakbananen meer dan verdubbelen in prijs, terwijl de salarissen zijn afgevlakt.
