Het bericht is gelanceerd dat de minister van TCT een luchtvaartovereenkomst zal tekenen met de regering van de Verenigde Arabische Emiraten. In een ander land, Qatar, zal hij een Memorandum of Understanding tekenen. De minister gaf daarbij aan, dat hij bij zijn aantreden maar 13 luchtvaartovereenkomsten heeft aangetroffen en dit te weinig is. Hij wil deze aanvullen naar 30. Dat betekent, dat de minister veel op pad zal zijn naar de mooiste landen van de wereld met luchtvaartmaatschappijen om deze overeenkomsten te tekenen…of ze komen bij ons langs. De minister heeft laten blijken dat door luchtvaartovereenkomsten aan te gaan, het voor Surinamers en ook buitenlanders vanuit de hele wereld het mogelijk zal zijn om binnen een kortere tijd allerlei bestemmingen of Suriname te bereiken.
Wij vragen ons af of dat wel waar is. We nemen charters van de SLM even niet in beschouwing, maar letten gewoon op de normale vluchten. Het verkorten van de reistijd heeft naar ons weten te maken met de vliegmaatschappijen die ons land aandoen en ook de bestemmingen die onze carrier allemaal aandoet. Wanneer onze carriers (o.a. SLM) een beperkt aantal bestemmingen aandoen, dan zijn we afhankelijk van andere maatschappijen die Suriname aandoen. Deze vliegmaatschappijen gaan niet komen als er niet genoeg personenverkeer is naar Suriname en/of vanuit Suriname. Dat betekent dan dat wanneer Surinamers voor de business, voor trainingen of voor de staatsdienst naar ergens moeten, ze allerlei omwegen en tussenstops moeten maken om in het land van bestemming aan te komen.
Een voorbeeld hoe slecht het gesteld is met Suriname is het reizen naar Guyana. Als we het houden op vliegen met grotere vliegtuigen, dan is er geen rechtstreekse verbinding meer met het buurland. Wil je dan naar Guyana, dan moet je eerst Guyana voorbij vliegen naar Miami of Trinidad. En dan stap je daar op een vlucht naar Guyana. Zo is de stand van zaken met de vliegverbindingen naar Suriname. Er is een vliegmaatschappij die met kleine vliegtuigen rechtstreekse verbindingen doet met Guyana. maar er zijn burgers die deze vluchten niet aandurven, vooral niet als het weer slecht is. Bovendien, een vlucht naar Guyana van anderhalf uur maximaal is even duur als de helft van een ticket naar Nederland die bijna 9 uur duurt.
We betwijfelen of luchtvaartovereenkomsten de bereikbaarheid van een land verbeteren. Als de onderliggende oorzaken niet aanwezig zijn gaan luchtvaartovereenkomsten niet helpen. Een onderliggende voorwaarde is dat er genoeg personenvervoer moet zijn naar Suriname. Dat heeft te maken met toeristvriendelijkheid, ontwikkeling van toerismeproducten, branding, bereikbaarheid van Suriname in termen van ticketprijzen en businessactiviteiten in Suriname (zoals buitenlandse werknemers die af- en aan reizen en zakenlieden). Een andere voorwaarde is het vermogen van de Surinamer om voor toerisme op het vliegtuig te stappen naar allerlei bestemmingen.
De Surinaamse markt is klein en bovendien door de sterk toegenomen armoede is de Surinamer niet in staat om zelfstandig een ticket te komen. De meeste mensen reizen toch naar Nederland, een deel van deze tickets zijn door familieleden gesponsorde tickets die dan ook het verdere reisgedrag van die Surinamers bepalen. Soms moeten onze burgers daar in ruil het huishoudelijk werk doen terwijl hun Nederlandse familieleden aan het werk zijn en…lekker Surinaams koken. Dat betekent dat het besteedbaar inkomen van de Surinamer omhoog moet. Er zijn vanuit Suriname ook vluchten naar Trinidad en enkele Nederlandssprekende Caribische eilanden. Er waren vluchten naar Miami en Belem.
Het probleem van ons is ook dat SLM in grote economische problemen is door mismanagement wat het resultaat is geweest van mismanagement door bemoeienissen van de politiek en de vakbond. Willen profiteren van SLM door zowel leidinggevenden, de politieke partijen die daar de leiding hadden en de vakbond en hun families hebben dit bedrijf naar de knoppen geholpen. Dat we lang reizen heeft niets ermee te maken dat SLM niet naar bepaalde landen kan, omdat SLM dat vermogen niet heeft en/of de passagiers niet in voldoende mate om te vervoeren. Dat we lang reizen heeft te maken dat vliegmaatschappijen niet naar Suriname komen, omdat er gewoonweg niet veel te vervoeren valt. Men zal niet met halve vliegtuigen of lege toestellen aankomen of vertrekken.
Waarvoor dient een luchtvaartovereenkomst? Vliegtuigen mogen alleen van het ene naar het andere land vliegen als de overheden van die twee landen een luchtvaartovereenkomst hebben gesloten. Suriname gaat nu met de VAE een luchtvaartovereenkomst tekenen. Het is niets anders dan een uitnodiging aan VAE of aan een carrier die daar vliegt om naar Suriname te vliegen en mensen te vervoeren naar Qatar of ergens anders. Dat zien we echter niet gebeuren, want die tickets moet je kunnen betalen.
Er is een MoU met Qatar Airways, maar wat is het doel hiervan? Moet Qatar Airways komen om passagiers van en naar elders te vervoeren? Die bestemmingen en toeristen zijn ons niet bekend en onze minister van TCT heeft dat niet bekend gemaakt. Wat hij vooral heeft verzwegen, is in welk kader hij de luchtvaartovereenkomst tekent. Wat is het bredere burgerluchtvaart en toerismebeleid? Als er een verzoek is vanuit het land, wat is dan de aanleiding? Eerder had de minister aangegeven dat hij met een aantal landen al MoU’s had getekend, dat is een voorloper van een luchtvaartovereenkomst. Ook zou hij zelf 4 luchtvaartovereenkomsten hebben getekend.
Wat wij frappant en opvallend vinden is dat de minister en TCT niet uitblinkt in het brengen van klaarheid in deze zaak. Het is allemaal wazig en veel is nog geheim en onduidelijk. Vooral de samenhang en het exacte voordeel voor Suriname vallen nog te raden. Minister van Communicatie, doet u a.u.b. wat aan de communicatie van uzelf en van uw ministerie.
