Op je 30e zelfstandig wonen is welhaast onmogelijk in Suriname

Een woning permitteren lijkt voor veel burgers nu onmogelijk. Het tweede meest dringende probleem zijn de stijgende prijzen van eerste levensbehoeften. De prijzen blijven stijgen en daar moet dringend een einde aan gemaakt worden, zeggen velen die daar dagelijks mee te kampen hebben. “Je kan ook niet alleen van aardvruchten en fruit leven, de prijzen daarvan zijn zelfs verhoogd. Als je niet zelf plant, dan zit je er in, zegt Zahara tijdens een gesprek met Dagblad Suriname. 

“Eenieder verwijst naar de stijgende koers, dat is de boosdoener die alles aan het stijgen brengt. We leven dubbel in nood”, benadrukt Zahara. Andere uitschieters zijn werkgelegenheid, onderwijs en nutsvoorzieningen. De woningnood waarmee het land te kampen heeft, blijft nog zeker tien jaar duren. Woningnood is een van de meest dringende problemen in Suriname, vooral bij veel alleenstaanden. Een alleenstaande moeder met twee kinderen, geeft aan dat het te zwaar wordt de zorg te dragen met de alledaagse problemen. Maandelijks betaalt zij een huur van EURO 175 en daarnaast moet zij nog voor andere dingen betalen om het hoofd boven water te houden. De betaling geschiedt ook nog op basis van de dagkoers. “Het is zo moeilijk geworden, dat ik genoodzaakt ben een derde baan te zoeken,” benadrukt zij. 

“Suriname is een groot land met een kleine bevolking en toch is er al jaren sprake van een huisvestingsprobleem. Voor de gemiddelde burger is het een grote uitdaging om op je dertigste zelfstandig op je eigen te wonen. Bij gebrek aan betaalbare woningen, zit er soms niets anders op dan bij je ouders te blijven wonen, al dan niet met je partner en kinderen, dus drie generaties in een huis”, zegt bouwvakker.

Hij ia dagelijks werk aan het zoeken en leeft in een woning met zijn moeder, moeders moeder, zijn zuster, broer en gezin. “In de Indiase cultuur is dit heel gewoon bij traditioneel ingestelde mensen, ook in Suriname kwamen vroeger joint families voor”, benadrukt hij. “Vanaf de precaire economische toestand in de jaren ’80 is ook voor veel mensen met een middenklasse inkomen de enige uitweg om als volwassenen met kinderen weer bij hun ouders te gaan wonen. In een situatie wonen met drie generaties heeft volgens de bezorgde burger wel enkele voordelen, zoals geldbesparing, geen huurprijsproblemen en eventueel zelfs oppas voor de kinderen. Maar, men heeft ook met veel nadelen te kampen in de drie generatie huishoudens. Dat kan zijn in de relationele sfeer, maar een betere oplossing is er niet.

“Er zijn zelfs nog mensen die in een onmogelijke toestand in een huis leven, waarbij verschillende zaken, waaronder veiligheid en privacy niet voorzien zijn. Dit kan niet, men moeten zich meer gaan concentreren op vooruitgang van het land

waaronder vechten voor de burgers voor een beter morgen.”

“Maar, er komt nog steeds geen licht aan of besef. Ik weet niet of er nu nog een oplossing komt, maar het is best, dat wij burgers een oplossing aanbrengen. Je weet wat je meemaakt en wat je voelt, dus kijk jij wat je moet doen en hoe je het eerder oplost”, adviseert de burger.

TM 

error: Kopiëren mag niet!