In verband met een jaarlijkse gezondheidscheck-up bracht ik voor een consult van nog geen kwartiertje aan een medisch specialist van 10 tot 13.30 uur door in het Academisch Ziekenhuis Paramaribo. Ik benutte de zenuwslopende wachttijd om een rondgang te maken op het ziekenhuiscomplex.
Wachtlijst
Het Suriname Eye Centre werd bezocht voor het maken van een afspraak met een oogarts. De wachtlijst is van hier tot ginder. Eind augustus kom ik aan de beurt. Een afspraak maken bij tandverzorging liep mis omdat er na 11.30 geen afspraken worden gemaakt.
Apotheek AZP geïsoleerd
De riolering rond het ziekenhuis wordt bewerkt, opnieuw ingericht en verbeterd. De werkzaamheden slepen zich al langer dan een jaar voort. Het trottoir rond het ziekenhuiscomplex ligt overhoop. De uitvoerder van de renovatiewerkzaamheden werkt slordig. Materiaal en afval ligt hier en daar verspreid. Er zijn niet eens looppaden. Voetgangers moeten tussen de rommel zigzaggen.
Flustraat
Het deel van de Flustraat waaraan de AZP-apotheek gevestigd is tussen de Abraham Samsonstraat en de rotonde is afgesloten en opengebroken. De regen heeft de omgeving in een modderpoel doen veranderen. De apotheek is via die weg niet eens lopend bereikbaar.
Binnendoor
Ik zuchtte, de portier attendeerde mij erop dat ik binnendoor het ziekenhuisterrein de apotheek kon bereiken en merkte op: “U kunt het proberen, maar ik betwijfel het of u geholpen kan worden. In 9 van de 10 gevallen keren de patiënten onverrichterde zaken terug. Ze hebben niet eens paracetamol. En dat in een academisch ziekenhuis. De goeie man kreeg gelijk. Mijn recept kon niet geleverd worden.
Militair Hospitaal
Terug in de wachtzaal van de specialist bleek dat het aantal wachtenden nauwelijks was geslonken. Daar kwam ik een bevriende oud-militair tegen die mij verwees naar het F.A.C. Dumontier Militair Hospitaal tegenover AZP. Daar werd ik warempel met een wachttijd van nog geen 5 minuten geholpen. Wat een opluchting want het van apotheek naar apotheek trekken is een tijdrovende en kostbare aangelegenheid.
14 maanden wachttijd
Wachtende op mijn beurt liet ik in gedachten de gezondheidszorg in Suriname de revue passeren. Sedert begin 2022 moet ik een darmonderzoek ondergaan. Vanwege het tekort aan specialisten, lange wachtenden, defecte apparatuur en wat dies meer zij, ben ik nog steeds niet geholpen. Er is een lopende afspraak voor augustus 2023.
65 patiënten per dag
Om 1.30 uur werd ik bij de dokter binnengelaten die aan haar personeel vroeg: “Ik heb al 35 personen behandeld hoeveel volgen?” Het antwoord was 20. Ik werd aangehoord, verwezen naar de MRI-afdeling, waar ik een gesloten deur aantrof, dat houdt in, de volgende dag terugkeren. Niet om het magnetisch stralingsonderzoek te ondergaan, maar om een afspraak te maken wanneer het kan. Daarna naar de huisarts om nog een verwijsbrief voor een vervolgconsult bij de specialist.
Los van financiën, tekort aan specialisten is er veel mis met de administratie en organisatie van de gezondheidszorg. Het in alle apotheken beschikbaar zijn van bijvoorbeeld SZF-medicijnen zou de samenleving ten goede komen. Het gaat niet alleen om tijdverlies tijdens het zoeken naar medicijnen. Transport slokt kapitalen op. In de meeste gevallen kom je veel en veel goedkoper uit als de medicijnen betrokken worden bij een particuliere apotheek en daarvoor betaald wordt. Dat je steeds terug moet naar de huisarts voor een vervolgconsult lijkt mij ook onzinnig.
HD
