50 jaar geleden, december 1972, begon mijn vriendschap met Wim Udenhout toen ik lid werd van Keepfit; een vriendschap die zou uitgroeien tot haast een familieband. De toen 34-jarige Wim behoorde tot de groep der eerstelingen die in februari 1967 zich grondleggers van Keepfit mochten noemen. Het initiatief tot de oprichting van Keepfit ging overigens uit van Paul Leeflang toenmalig sportinstructeur en Inspecteur van politie die de noodzaak zag van het oprichten van een sportclub voor oudere heren die vanwege werkdruk niet aan sporten toekwamen en moesten aankijken tegen een steeds groeiend buikje. Managers, topambtenaren, academici, entrepreneurs en andere beroepsmensen van uiteenlopende origine zagen hierin een goede gelegenheid zich te bevrijden van de opgelopen frustraties van de werkweek en tegelijk het peil van hun lichamelijke conditie op te vijzelen.
Enkele mannen van het eerste uur naast Wim Udenhout, waren Frank Essed, Roy Adama, Jules Robles, Jules Sedney, Mike Kensenhuys, Ronald Venetiaan, Balthus Lochem, Ed Samson, Eugene Noordpool om maar met deze te volstaan. Veel van de eerstelingen zijn ons voorgegaan in de dood, maar wij mogen ons gelukkig prijzen met die er nog zijn en Keepfit die dit jaar 56 jaar bestaat nog altijd trouw zijn gebleven; sommigen de liefde koesterend in het hart anderen om gaarne deel te nemen aan de 3e helft. Toen aan Keepfitter Jules Sedney, nu ook wijlen, eens gevraagd werd naar het geheim van Keepfit als vereniging was zijn antwoordt: Keepfit is geen vereniging maar een clan; het merkwaardige van keepfit zei hij is, dat jij je keepfitter blijft voelen, ook al klimmen de jaren.
Gestart als een gymclubje werd al spoedig volleybal geïntroduceerd in keepfit, gevolgd door basketbal en voetbal; de laatste geprikkeld door het WK voetbal in Argentinië in 1978.
Sommige leden hadden veel van de sportactiviteiten nooit eerder in hun jonge jaren beoefend. Dat kon niet worden gezegd van Wim Udenhout die altijd enthousiast meedeed aan alle takken van sport. Het was bij hem te merken dat hij in zijn jeugd vooral een verdienstelijke voetballer is geweest, ofschoon hij op sportgebied geen mijlpalen in zijn leven kende. Als voetballer op Keepfit speelde ik graag samen met hem in de achterhoede. Door zijn beweeglijkheid maakte Wim het immers heel moeilijk voor elke tegenstander om hem te passeren. In latere jaren had hij het echter te kwaad met een hardnekkige blessure aan zijn knie nochtans bleef hij onverdroten voetballen op keepfit tot zelfs aan het begin van zijn tachtiger jaren, wat uniek is.
Wim was een bron van inspiratie voor alle keepfitters op het sportveld maar ook in de uren die volgden na het spel. Keepfit was voor Wim een way of living en was hij elke zaterdag te vinden in het Politie Opleiding Centrum waar Keepfit vanaf de oprichting “gehuisvest” is. Ook in de jaren toen Wim Udenhout premier was van ons land was hij des zaterdags te vinden bij zijn keepfit vrienden om aan sport te doen en zich te vermaken met zijn makkers. Het was interessant te zien hoe hij zijn veiligheidsmannen verzocht op een verre afstand te blijven van het sportveld opdat zijn keepfitmakkers zich niet ongemakkelijk zouden voelen met bewakers om zich heen. Hij kwam dan ook als het enigszins kon met niet meer dan een bewaker op keepfit. Wim is ook vele jaren voorzitter geweest van Keepfit, een functie die hij op haast onnavolgbare wijze heeft bekleed. Nadat hij deze taak had overgedragen aan een ander lid werd hij met algehele bijval benoemd tot Keepfit ambassadeur; dat is een staflid met een lange en zeer verdienstelijke staat van dienst die naar binnen toe dient als adviesorgaan voor de club en naar buiten toe Keepfit op bijzondere wijze heeft uitgedragen, wat Wim Udenhout op het lijf was geschreven
Ook buiten Keepfit was Wim een enthousiaste sportman. Zo was hij een verwoede tafeltennisser en biljarter. Reeds als student in Nederland was hij de voortrekker van een sportgroepje dat wekelijks bij elkaar kwam in een tafeltenniscentrum en een biljartcentrum om er te spelen. Ook na zijn terugkeer uit Washington startte hij een nieuwe groep tafeltennissers die wekelijks met veel geestdrift kwamen spelen. Voor de duurzaamheid van het beoefenen van de tafeltennissport met deze groep schaftte hij op eigen kosten een drietal wedstrijdtafels aan, wat mede heeft bijgedragen aan de instandhouding en ontwikkeling van deze sport in ons land.
Na 85 welbestede levensjaren heeft op maandag 22 mei om 20.45 uur het laatste fluitsignaal geklonken voor Willem Alfred Udenhout. Hij heeft de goede strijd gestreden, de levenswedloop voleind; nu wacht hem de krans der gerechtigheid waarmee de rechtvaardige Rechter hem moge bekronen voor al het goede dat hij gedaan heeft in dit aardse leven voor mens & milieu. En mocht er toch enige vorm van dwaling zijn geweest in zijn leven, dan is onze hoop dat zijn Rechter zulks met de mantel der liefde zal bedekken. Gesterkt in dit vertrouwen laten ook wij als Keepfitters onze makker los…… Waka Bun Wim.
Namens de clan:
Jack Uden
Keepfit ambassadeur
