Het regent de afgelopen dagen berichten in de media en op social media over de vermeende cyanide-ramp bij het Brokopondo Stuwmeer. Bijna iedereen heeft een mening, bijna iedereen is een ‘deskundige’. Ook politieke partijen roeren zich om maar vooral politiek te kunnen scoren. De ene politieke partij na de andere brengt een verklaring uit en ze gebruiken allemaal de nodige krachttermen om de cyanide-kwestie vooral maar aan te dikken en het om te toveren tot een heuse natuurramp, zonder eerst even tot tien te tellen.
Een van de politieke partijen heeft opgeroepen om het gebied rond de locatie waar cyanide in het water van het stuwmeer is geconstateerd, tot rampgebied te verklaren en het gebied zelfs te isoleren. In een uitgebracht persbericht refereert deze partij naar ‘wetenschappers’ en ‘milieudeskundigen’, zonder deze personen bij naam te noemen en wat hun specifieke cyanide-deskundigheid is. Leden van een andere partij willen zelfs drinkwater inzamelen voor de bewoners in dat gebied, ongetwijfeld goed bedoeld, maar impulsief en niet doordacht.
Twee politieke partijen stellen in een uitgebrachte verklaring, dat “de cyanidevervuiling van het stuwmeer en de nabije omgeving zich aan het ontwikkelen is tot een nationale ramp”,
Waar blijft reactie van echte cyanide-deskundige?
Kortom, er wordt van alles geschreeuwd en geroepen vanuit ‘deskundigheid’. Maar, alle informatie over cyanide die nu de ether in wordt en al is geslingerd door Jan en Alleman, is informatie die iedere burger ook met een rondje ‘googelen’ op het internet kan vinden. Tot op heden is er echter nog geen enkele reactie geweest van een echte cyanide-deskundige.
Een echte deskundige die werkelijk zinnige zaken kan zeggen over de eventuele potentiële risico’s voor het water in het 1.560 vierkante kilometer grote stuwmeer en voor de gezondheid van mens en dier in het betreffende gebied waar cyanide in te hoge concentraties (gebaseerd op slechts drie genomen watermonsters) is vastgesteld. De verhalen, vooral op social media, over een paar dode honden, dode vissen en brakende en aan de diarree zijnde kinderen zijn allemaal ongefundeerd en niet voor 100 procent te linken aan cyanide. Op dat vlak is er geen wetenschappelijk onderzoek geweest.
In ogenschouw
Neem daarbij in ogenschouw, vergeet niet en dit kan niet vaak genoeg benadrukt worden, dat cyanide al zeker sinds 2018 wordt gebruikt in kleinschalige goudwinning en dus ook sinds dat jaar over water en door de lucht wordt getransporteerd. Er zit dus ongetwijfeld ook al cyanide in het water van het stuwmeer sinds 2018, net als kwik. Maar, omdat er nu beelden op social media zijn verschenen van een transport van zakken cyanide in een korjaal is er plotseling ophef.
Boter
Feit is, dat iedereen boter op het hoofd heeft, immers autoriteiten, milieubeschermingsorganisaties en politiek zijn ook al sinds 2018 op de hoogte van cyanide-gebruik in de goudvelden. Het Nationaal Instituut voor Milieu en Ontwikkeling in Suriname (NIMOS) schijnt nu weer onderzoek te doen naar cyanide, maar heeft dat ook al gedaan in 2020 op verzoek van toenmalig minister van Ruimtelijke Ordening en Milieu Silvano Tjong-Ahin. Maar, de resultaten van dat onderzoek en van een onderzoek dat ook toen werd uitgevoerd door een buitenlands bureau, zijn – voor zover bekend – nooit openbaar gemaakt…..
De laag boter op de hoofden van autoriteiten, milieubeschermingorganisaties en politiek is dik en vettig.
De cyanide-onderzoeksrapporten uit 2020 nog niet boven water
De redactie van Dagblad Suriname heeft minister Dasai benaderd met de vraag of hij bekend is met die cyanide onderzoeksrapporten uit 2020. Vooralsnog heeft hij daar – vooral door zijn drukke werkzaamheden – niet op kunnen reageren. Maar, gelet op de ernst van de situatie in Brokopondo, zou je verwachten dat die 2020-rapporten inmiddels al op het bureau van de minister zijn beland en openbaar worden gemaakt.
Calciumoxide
- Tot slot: er is nogal wat verwarring ontstaan in Brokopondo over de aanwezigheid van grote zakken aan de oever van het stuwmeer inhoudende een witte stof, dat ook uit sommige zakken op de grond terecht is gekomen. Dat is gèèn cyanide, maar calciumoxide ofwel ongebluste kalk. Calciumoxide wordt gewonnen uit schelpen of uit kalksteen en wordt gebruikt in bouwmaterialen. In cement zit bijvoorbeeld veel calciumoxide als bindmiddel. Het wordt bijvoorbeeld gebruikt in verven. Calciumoxide wordt ook gebruikt in voedingsmiddelen en persoonlijke verzorgingsproducten. Blootstelling aan deze stof kan leiden tot irritatie van huid, ogen en slijmvliezen.
PK
