De zware regens die Suriname nu meemaakt worden zelfs genoemd tijdens de weerberichten van de BBC. Het gaat om hoeveelheden vochtigheid die op de globale radar opvallen. Het lijkt allemaal te vallen onder de noemer van klimaatverandering. Suriname is geen major vervuiler van de wereld geweest. Het land kent geen grote industrieën die broeikasgassen uitstoten. De bevolking is dermate klein, dat andere factoren zoals transport (wagens etc.) niet genoeg uitstoot zullen kunnen produceren.
Suriname is 1 van de fysiek groenste landen ter wereld, maar niet groen in termen van het groener maken van de economie. Dat moet nog op gang komen, omdat de Surinaamse burger en de bestuurder door de hoge schuldenlast dagelijks bezig zijn met overleven, in plaats van 10 jaar in de toekomst te kijken. Suriname is een van de 2-3 landen die carbon-negatief zijn. Dat zijn landen die per saldo kooldioxide niet uitstoten maar absorberen door hun grote bossen. De vraag rijst wat Suriname daarvoor in de plaats terug krijgt.
De Surinaamse regering heeft op verschillende momenten verklaard, dat het land de Paris Agreement accepteert. De Surinaams regering heeft echter op de recente klimaattop wel gevraagd om de ruimte krijgen om haar koolwaterstoffen die in de zee worden ontdekt toch uit te putten. Aangezien we al die tijd niets hebben bijgedragen aan de vervuiling, lijkt dit pleidooi wel redelijk. Maar, het is algemeen bekend dat de olie die in de arme onderontwikkelde landen wordt ontdekt, maar voor een zeer klein deel ten goede komt aan de landen zelf die eigenaar zijn van de koolwaterstoffen…en nog minder aan de bevolking van de landen.
Aan de andere kant van de medaille zijn er 2 zaken. Suriname is geen vervuiler met broeikasgassen, maar het land behoort tot de meest kwetsbare landen in de wereld wat betreft de ontwikkelingslanden die aan zee grenzen en slachtoffer zullen worden van zeespiegelstijging. Ooit in 2007 is in een rapport van de Wereldbank aangegeven, dat Suriname tot de top 5 en soms in de top 10 van de ontwikkelingslanden behoort die slachtoffer zullen zijn van zeespiegelstijging. In de wereldwijde top 20 van de meest kwetsbare landen komt Suriname niet voor, Nederland wel. Maar die top 20 is uitgemaakt op basis van het nominale aantal mensen die last zullen ondervinden van het water. Maar, Nederland is dan weer wereldkampioen in het bedwingen van het zeewater. Amsterdam komt in sommige schattingen op nummer 2 van de meest bedreigde steden in de wereld. Voor Suriname zijn er schattingen. dat meer dan 100.000 mensen hun leven beïnvloed gaan worden door zeespiegelstijging, dat is een behoorlijk deel van de bevolking.
Verder is de positie van een aantal landen verder verslechterd, omdat ze zijn gaan behoren tot de most indebted countries: landen met de hoogste schulden in de wereld. De UNDP heeft al aangegeven dat 54 landen het niet zullen redden zonder kwijtschelding van schuld. Suriname behoort tot die landen. Landen zijn bezig om mitigatiemaatregelen te treffen, ook de landen die niet schuldig, maar eerder slachtoffer zijn van de industrialisatie, niet te vergeten door uitbuiting van de bevolkingen en hun natuurlijke hulpbronnen. Met klimaatmitigatie wordt het verder voorkomen van klimaatverandering bedoeld door de uitstoot van broeikasgassen te beperken. Maatregelen die hierbij horen, zijn bijvoorbeeld energie besparen, overstappen op duurzame energie en het aanleggen van bossen die CO2 kunnen opnemen. Adaptatie (aanpassing) aan klimaatverandering is het proces waardoor samenlevingen de kwetsbaarheid voor klimaatverandering verminderen of waardoor zij profiteren van de kansen die een veranderend klimaat biedt. Adaptatie kan autonoom zijn of gepland.
De kwetsbaarheid voor de effecten van klimaatverandering is afhankelijk van de effecten van het veranderende klimaat en de mate waarin de samenleving in staat is om te reageren op die effecten, ofwel de klimaatbestendigheid. De klimaatbestendigheid hangt onder andere af van de beschikbare financiële middelen, klimaatbewustzijn en aanwezige instituties.
De vraag is dus vanwaar landen met zware schulden hun middelen zullen halen om zich te wapenen tegen het zeewater en andere klimaat dreigingen. Er zijn landen die enorme reserves hebben, de aarde hebben vervuild en voortdurend de kleine landen en hun bevolkingen hebben uitgebuit. Die uitbuiting wordt niet onderkend, omdat voor de nieuwe generaties geheim wordt gehouden wat voor ‘atrocities’ hun voorvaderen zich schuldig hebben gemaakt, onder andere geldt dat ook voor Nederland. Er zijn Nederlanders die zelf tot de conclusie komen, dat in hun onderwijs de zwarte bladzijden van de geschiedenis geheim wordt gehouden voor ze. Dan gaat het om de slavernij en de mensenrechtenschendingen in de koloniën.
Landen zijn bezig om zich te transformeren, ondanks dat ze niets vervuilen en hun vervuiling procentueel verwaarloosbaar is, zoals die van Suriname die bijna geen industrie kent. Maar, de rijke machtige landen hebben de gewoonte om wat zij moeten doen, op te dragen aan ook de kleine landen. Wat zij moeten doen als uitbuiters van de kleine landen doen ze niet. De opgelegde transformaties in de kleine landen zullen impact hebben op werkgelegenheid en de gezinnen van de werkers. De rijke landen moeten over de brug komen en deze landen, zoals Suriname, compenseren.
