Het was een gênante en a-democratische vertoning, donderdagmiddag tijdens de openbare vergadering van de Assemblee. Het VHP-duo Asiskumar Gajadien en waarnemend Assembleevoorzitster Harriët Ramdien voelden elkaar goed aan en maakten, feitelijk gezamenlijk, een abrupt einde aan de vergadering door deze te verdagen. De oppositie was met stomheid geslagen.
Dictatoriaal
De oppositie werd gewoon de mond gesnoerd door de coalitie, op een werkelijk welhaast dictatoriale wijze. Tijdens de vergadering gingen enkele ministers in op actuele issues, zoals een overeenkomst met het Internationaal Monetair Fonds, de cyanide-kwestie rond het Afobaka Stuwmeer en de nasleep van de onlusten onlangs te Pikin Saron en Maripaston. Eerder gestelde vragen door Assembleeleden werden beantwoord door bewindslieden.
Maar, de oppositie was verre van tevreden met de beantwoording door de ministers Stanley Raghoebarsing (Financiën en Planning), Kenneth Amoksi (Justitie en Politie) en Marciano Dasai (Ruimtelijke Ordening en Milieu).
Wat tot meer ergernis leidde, vooral bij de NDP-fractie, was het feit dat minister Raghoebarsing de vergadering verliet vanwege een afspraak. Die afspraak bleek een door de minister belegde personferentie te zijn waarin hij juist inging op de deal met het IMF. En, daarover waren door de oppositie vragen gesteld die niet werden beantwoord.
Spreektijd
Eerder werd de vergadering al geschorst vanwege wrevel binnen de oppositie over de spreektijd. Spreektijd is vaker een heikel punt van discussie en debat. Feit is dat de Assembleeleden, met name die van de oppositie, veel te weinig spreektijd krijgen toegewezen om op een goede inhoudelijke wijze te kunnen debatteren. De doorsnee burger zou kunnen denken dat democratie in het ‘huis der democratie’, de Assemblee, ver te zoeken is en men zou die doorsnee burger gelijk kunnen geven. In het Surinaams parlement kan nauwelijks fatsoenlijk, uitgebreid worden gedebatteerd. Overigens maken Assembleeleden zich daar ook schuldig aan door de niet meer bij te houden hoeveelheden punten van orde, persoonlijke feitjes en de ontelbare lange schorsingen.
“Geen zinnige vragen”
Dat de oppositie ontevreden was over de gebrekkige beantwoording van vragen van regeringszijde, werd door Gajadien niet begrepen of hij wilde het niet begrijpen. De VHP’er stelde, dat nadere vragen gewoon aan de regering gesteld konden worden, immers er waren nog ministers in de vergaderzaal aanwezig. Vervolgens stelde Gajadien de Assembleevoorzitster voor, om de vergadering maar te verdagen, omdat de oppositie volgens hem toch geen zinnige vragen zou hebben voor de regering.
Het voorstel kreeg prompt bijval van Ramdien die zonder nadere toelichting, en verder geen punten van orde en dergelijke toestond, de vergadering verdaagde.
Onbegrijpelijk
Het is, als onafhankelijke kijker, toehoorder van de vergadering onbegrijpelijk, dat de oppositie niet de mogelijkheid kreeg van de waarnemend voorzitster van het parlement, om de aanwezige bewindslieden verder te benaderen met vragen die nog niet waren beantwoord of onvolledig waren beantwoord.
Ramdien was gehoorzaam aan haar fractievoorzitter Gajadien in een ongelooflijk een-tweetje, om de oppositie de mond te snoeren… althans die indruk is gewekt. Let wel, er werd niet gedebatteerd over een vuilniszakkenprobleem of de prijs van brood, neen, het ging vooral over cyanide en de nasleep van een opstand in een inheems dorp en een belangrijke overeenkomst van de regering met het IMF. Onderwerpen die diepgravend hadden moeten worden besproken.
Arrogant
Maar, Gajadien was zo arrogant om te beweren, dat de regering gestelde vragen correct had beantwoord. Natuurlijk is dat niet aan Gajadien. Immers, wanneer een oppositielid van mening is, dat gestelde vragen niet volledig zijn beantwoord, dan moet dat oppositielid die vragen kunnen herhalen en stellen aan de betreffende minister. Maar, aan dit democratisch beginsel bleek VHP’er Gajadien geen boodschap te hebben, hIj had kennelijk genoeg van de kritische vragen van de ‘overzijde’ en wist voldoende ‘overtuigingskracht’ aan de dag te leggen om Ramien zover te krijgen de vergadering, zonder verdere nadere opgave van redenen, te verdagen.
Het was een schandelijk anti-democratisch toneelspel, opgevoerd door acteur Gajadien met in een belangrijke, beslissende bijrol Ramdien. Het was een dramatisch dieptepunt voor wat moet voorstellen het ‘huis der democratie’.
PK
