Als een regering is gevormd door een coalitie, horen alle partijen samen te werken in goede en in slechte tijden.
De huidige regering heeft pech. Ze hebben vanaf het begin het hoofd moeten bieden aan chantagepolitiek. Ook zijn ze door de coalitie in de steek gelaten toen er slechte tijden aanbraken. Het meest hebben ze te lijden onder de laatst overgebleven coalitiepartner. Die blijft allerlei ongewenste capriolen uithalen die een negatieve invloed hebben op de goede naam van de regering. Jammer genoeg spreekt, het veroordelende volk, bij elk incident, over DE REGERING, men noemt niet het beestje van het kwaad bij de naam.
De taak van de vp is dat hij toezicht moet houden op de ministers. Het verwijt aan zijn adres is steeds dat hij geen toezicht houdt en achteraf roept dat hij van niets weet. Dit verwijt is terecht, maar hoe kan de man werk doen waar hij geen kaas van heeft gegeten. Hij heeft niet de scholing en ook niet de deskundigheid om deze taak te vervullen. De fout ligt dus niet bij hem maar bij degene die hem heeft benoemd. Ook het gros van zijn benoemde team is niet deskundig. Die fout had de vorige regering ook gemaakt. Er was veel (met of zonder opzet) ondeskundigheid geplaatst in de verschillende functies, vandaar dat er zoveel gereshuffeld moest worden. Santokhi daarentegen heeft een deskundig team, en dat komt het land ten goede. En zo blijft deze regering gebukt gaan onder een heavy burden. Het heeft geen zin om te bidden voor een minder zware last. Het enige dat de president kan doen is bidden voor een sterkere rug om die last te kunnen dragen.
De president is het hoogste gezag en hoort dit kwaad aan te pakken. Het volk kijkt met lede ogen toe hoe het kwaad niet alleen niet wordt aangepakt, maar juist in steeds ergere vormen plaatsvindt. Eerst gebeurde dit crimineel gedrag bedekt, maar ‘t wordt steeds brutaler en openlijker, alsof er wordt gezegd: ’ik presenteer me als de baas, heb lak aan wet en recht en aan het hoogste gezag, ik doe wat ik wil, neem wat ik wil, benoem wie ik wil en graai wat en waar ik wil.
Het is dus niet een incidenteel probleem dat de president moet aanpakken, maar een opeenstapeling van problemen en hij staat er notabene alleen voor. Geen mens bezwijkt onder de last van een dag. Wanneer echter de last van vandaag steeds wordt verzwaard met incidenten van de daaropvolgende dagen, zal het gewicht meer worden dan een mens kan dragen. Er wordt gezegd, ’God geeft kruis naar kracht,’ ma a kruis dies hebie. The burden of sorrow is doubled when it stands alone.
Natuurlijk vraagt men zich af waarom de president dit alles vernietigende kwaad niet aanpakt. Er wordt van alles gefluisterd,’ hij heeft geen daadkracht, misschien is hij bang of laf.’ Er wordt zelfs gefluisterd, ‘misschien treedt hij niet op omdat hij zelf ook boter op z’n hoofd heeft.’ En zo blijft men over het gedrag van de president speculeren. Opvallend is dat het gros van het volk blijft zien wat het wilt zien en niet wat er precies onder hun neus gebeurt. Er is hebzucht, onethisch en crimineel gedrag maar men houdt zich doof, stom, blind, kijkt richting president en wacht af. Men beseft niet, that what they are looking for, not is by Santokhi, but inside of all of us. Men ziet niet dat dit land rijk is aan grondstoffen, maar wordt vernietigd en leeggeroofd door een enkeling. Men is slechts gefocust op zichzelf, wil geld voor zichzelf en zet zich niet in voor het welzijn van het hele land.
Er zijn zoveel situaties waarom het volk zou moeten protesteren, bijvoorbeeld wanneer criminelen worden benoemd tot president en vp of directeur, wanneer men zich ‘s lands goud en hout toe-eigent onder het mom van zogenaamde concessies, wanneer er wapens uit het wapendepot worden gestolen en in de samenleving circuleren, toen er werd gefraudeerd bij de buitenschoolse opvang. Kortom juist de dingen waartegen er geprotesteerd moet worden, worden zwijgend geaccepteerd.
De lijst van situaties die men niet moet tolereren en waartegen zou moeten worden geprotesteerd, is ellenlang. Jammer genoeg worden die daden genegeerd en protesteert men om de verkeerde reden. Suriname zal niet worden vernietigd door een stelletje boeven, maar door hen die blind en doof blijven voor het gedrag van die boeven.
Iemand die het land wil bestelen, zal naar kansen zoeken en zelfs die mogelijkheden creëren. Maar of hij die kans en de macht krijgt om zijn voornemen uit te voeren, hangt van het volk af. Alleen als het volk hem die macht in handen geeft, zal het hem lukken. Dus beste mensen, de keus is aan u, geef je hem de macht of zeg je hem de wacht aan.
“The power of the people is much stronger than the people in power.”
Josta Vaseur
