Wij hebben maanden terug het hier gehad over rapportages van cyanide dat op heel gevaarlijke wijze door Aziatische ondernemer wordt gebruikt bij het winnen van goud in het binnenland. Wij hebben het hier gebracht ondanks de boycot die door andere onderdelen van de groep wordt gebracht. Deze groep malafide ondernemers neemt heel graag dekking bij hun diplomatieke vertegenwoordigingen die dan regeringen onder druk zetten. Hoe meer men een handen en voeten gebonden is, zoals wij door een schuld, hoe minder ruimte men heeft om tegen vernietiging van het milieu door deze milieucriminelen op te komen.
Het gevaarlijk inzetten van cyanide is al maanden geleden bekend bij de regering, bij NIMOS en Stinasu, de betrokken dc’s en bij ministeries als NH, Volksgezondheid en EZ. Er zijn rapportages, dat de huidige minister van NH openlijk het gebruik van cyanide heeft verdedigd en zelfs heeft aangegeven dat het veiliger is dan kwik. Het NIMOS heeft zich in deze weer van zijn zwakke en corrupte zijde laten zien en het is terecht op de radio gezegd, dat wanneer geestesvaders organisaties opzetten en daarna overdragen, zaken verwaterd raken door wat wij noemen ‘corrupte beunhazen’. Dat is nu het geval bij het NIMOS. Bij deze organisatie moet er een grote doorlichting plaatsvinden naar corruptief handelen. Deze organisatie, waarop door het publiek veel is gerekend, heeft constant het in hem gestelde vertrouwen beschaamd. Deze organisatie heeft kennelijk verzwakt door corruptie, haar plicht verzaakt en eigenlijk niets anders dan verraad gepleegd naar het Surinaamse publiek toe.
Het werk van het NIMOS is gedaan door activisten als Erlan Sleur en nu ook de technoloog Ricky Stutgard. De betrokken Aziatische ondernemers kennen het gebruik en de cultuur van de rode envelop, het niet aannemen van de envelop kan opgevat worden als een belediging. In deze enveloppen worden sieraden en stapels nieuw gedrukte USD 100-biljetten gezet. Het kan niet anders, dan dat de gebruikers van cyanide, voor het vergiftigen van het Surinaamse volk, deze rode enveloppen hebben verdeeld. De ontvangers moeten gezocht worden bij het NIMOS en de ministeries die hierboven zijn genoemd.
Het Openbaar Ministerie moet nu ballen tonen en een onderzoek starten naar personen die hun verantwoordelijkheden hebben verzaakt en hebben meegewerkt dat zonder dat er een vergunning is verleend, cyanide toch het land is binnengebracht en vervoerd. U die leest heeft waarschijnlijk via drinkwater, het drinken van natuurlijk water uit Surinaamse kreken of het eten van vis uit deze Surinaamse wateren, al cyanide in uw lichaam gehad. Er is een vrees dat deze ondernemers door hun handelingen, cyanide in de natuur hebben gebracht waardoor ons grondwater al is vergiftigd. Nu is er een vrees,dat de SWM gecontamineerd water met cyanide aan het distribueren is. Met weinig overtuiging heeft de baas van de SWM op de radio de ongerustheid proberen weg te nemen door aan te geven dat er vaker onderzoeken worden gedaan van het water in het land en dat het water van de SWM veilig is. Intussen geven geïnformeerde burgers de samenleving tips hoe toch veilig het water van de SWM te drinken. Die moet worden gekookt of er moet een stof in worden gedaan om het ‘alkalisch’ te maken, voor het geval we dat goed hebben begrepen. Ook hebben burgers elkaar gewaarschuwd om geen vis uit het binnenland te eten.
De vraag komt nu op wat de bevolking van de gebieden waar de cyanide wordt gebruikt, moet doen. Moeten ze contact met water en mogelijk vervuilde grond vermijden? Moeten ze geen vis uit hun wateren eten? Terecht is op de radio door Stutgard aanbevolen, dat de regering een onderzoek moet laten plegen naar eventuele besmetting van de lokale bevolking door cyanide. Ook heeft hij gepleit voor onmiddellijke stopzetting van cyanide. Als de regering dat doet, dan komt de vraag op waarom de regering deze maatregel nu pas invoert.
Door de minister van EZ is aangegeven dat alleen aan de twee goudmijnmultinationals vergunning is gegeven om onder voorwaarden cyanide te importeren en te gebruiken. Cyanide is openlijk vervoerd en er is op de radio beweerd dat de Aziatische ondernemers hun goudwinningsactiviteiten doen met toestemming van Surinamers die concessierechten in deze gebieden hebben. Wie zijn deze Surinamers die medeverantwoordelijk zijn voor het in gevaar brengen en vergiftigen van de Surinaamse bevolking?
We zien ook hier dat de pers angstvallig de namen van de malafide ondernemers geheim houdt en indirect hen beschermt zodat ze steeds in het geheim verder kunnen gaan op andere plekken. Op 8 november 2020 verscheen er al een bericht in deze krant over het gebruik van cyanide door Chinezen. Toen hadden Abiamofo van NH, Stinasu en NIMOS gedaan alsof hun neus bloedt, ondanks dat 4 studenten in een uitgebreid artikel rapportage van oneigenlijk cyanidegebruik hadden gedaan te Tapoeripa. In het artikel werd zelfs verwezen naar gebruik van het middel in 2019.
Minister Abiamofo, dc Mendelzoon van Brokopondo, directeur Kenneth Cyrus van Stinasu en directeur Cedric Nelom van het NIMOS: ooit zal u door uw geweten en/of het Surinaams volk ter verantwoording worden geroepen voor uw laf en/of corrupt gedrag… voor uw zwijgen en meeheulen met de vernietigers van ons mooi land en criminelen die onze eigen mensen hebben vergiftigd.
We hopen niet dat er hier slachtoffers zijn gevallen, want anders kleeft er bloed aan deze mannen hun handen. De regering zou een persconferentie hebben belegd. We hopen niet dat gladde praters daar lege wollige zinnen gaan uitspreken of dat ze leugens gaan verkondigen. Een ding is wel zeker… de regering is jaren laat met deze persconferentie en dat kan alleen in bananenrepublieken.
