Wie is in staat om -dag in, dag uit- liefdevol en deskundig aandacht te besteden aan de noodlijdende mens binnen de verschillende instellingen voor ziekenzorg in Suriname? En verder, overal ter wereld? Hoewel retorisch, zouden wij onszelf die vraag eigenlijk dagelijks moeten stellen. In plaats van eenmalig verpleegkundigen te overladen met loftuitingen op 12 mei elk jaar, nietwaar?
Het gaat merkbaar de verkeerde kant op, binnen de gezondheidszorg van het land. Voor SDU past het daarom de verpleegkundigen het hart onder de riem te steken, uit solidariteit met de ‘Dag der Verpleegkundigen ‘. De partij vindt dat aandacht voor die groep werkers hogere prioriteit verdient van de regering.
Heden ten dage beleven verpleegkundigen, ironisch genoeg, een noodlijdend bestaan. Juist zij die de noodlijdende mens moeten ondersteunen op weg naar herstel van ziekte of ongeluk.
De weeën van onze gezondheidstoestand als natie laten zich horen, dwars door alle geledingen van de maatschappij.
De zittende regering voert een arbeidsonvriendelijk beleid naar de werkers binnen de sector toe. Met als gevolg dat die groep is gedumpt bij de bedelstaf. De tijden zijn hard te verduren. Degenen die het land verlaten op zoek naar betere omstandigheden valt niets te verwijten.
Die zijn hier slachtoffers geworden van wanbeleid!
Bij deze gelegenheid brengt SDU hulde aan alle werkenden binnen de zorg aan de zieke medeburger. U houdt stand, ondanks de neergang. Wij hebben intussen geleerd dat de heersende coalitie ongeschikt blijkt te zijn om Suriname te verbeteren.
SDU verwacht dat onze boodschap u motiveert om zich onvermoeibaar te blijven inzetten voor de mensen die bijstand nodig hebben. Het nobele karakter van uw bijdrage als verpleegkundigen kan niemand in twijfel trekken. Anders dan slechte regeerders.
Sranan sa wini. God zegene u, vooral op deze ‘Dag van de verpleging’.
