We moeten even stilstaan bij een andere daad van liefde vanuit een persoon met Surinaams bloed naar Suriname toe: de toptrainer Henk ten Cate. Hij heeft enkele dagen terug het assistent-trainerschap geaccepteerd van het Surinaams heren nationaal voetbalelftal. Zoals we bij de acceptatie van de grote Aron Winter stelden, zeggen we ook hier, dat deze daad van Ten Cate geen rationele, maar een emotionele daad is, een waarbij hij gedreven is door liefde voor Suriname of misschien wel door de liefde die door de jaren intenser is geworden jegens zijn ouders, zijn afkomst en zijn familie.
De heren Winter en Ten Cate staan niet in een evenwichtige verhouding tot de amateuristische organisatie de SVB. Daar kan men het nog steeds proberen om voor een tweede kinderen Surinaamse jongeren, nota bene meisjes, te laten stranden op een wildvreemde luchthaven. Een ezel stoot zich niet twee keer tegen dezelfde steen, maar de SVB kan dat wel presteren. Dat komt omdat onderdelen van het bestuur om de vreemde redenen, om duistere redenen, op die plek zetten.
We hebben ons laten vertellen dat in april het gestrande deel van een nationale jeugdmeisjesteam toch via Trinidad af kon reizen naar Suriname. Burgers hebben op de luchthaven gezien hoe een bestuurslid, kennelijk samen reizende met de groep, ervoor koos om op tientallen meters verwijderd van de meisjes en de coaching staf te zitten en te doen alsof hij niets te maken had met de groep. Kortom, de amateuristische bedoening en fase van deze bond is nog niet voorbij. Er zijn genoeg capabele Surinamers die voetbal een warm hart toedragen en die de bond onder zekere lichte voorwaarden zouden kunnen bijstaan in een stuk professioneel werk, maar de bond betrekt de verkeerde burgers om ontwikkelingswerk te doen. De indruk bestaat dat het moderne administratief werk, met e-mails, Engelse brieven, zaken monitoren, verifiëren en bijhouden en modern communiceren met ICT, een groot probleem nog is voor de SVB. Het bewijs dat niet het totale bestuur geschikt is voor het ingewikkelder geworden bondswerk, is dat een extern bureau moet worden ingehuurd om een deel van het werk te doen.
In elk geval hebben we nu twee grote persoonlijkheden aan het technische roer bij de SVB. Deze trainers stel je alleen aan wanneer je van plan bent een team met behoorlijke namen bij elkaar te brengen. De enige grote of middelgrote naam die het Surinaams team nog heeft is Sheraldo Becker. Uit de nationale competitie zijn er nauwelijks namen die aan de aspiraties voldoen die komen bij een aanstelling van deze 2 coaches.
Aron Winter is heel eerlijk geweest en het is duidelijk dat deze trainer geen politicus is: hij is niet op jacht naar stemmen. Hij heeft duidelijk gemaakt waar jongens uit de lokale competitie technisch en tactisch staan.
Aron Winter en Henk ten Cate hebben grote dromen. Ze dromen van het WK van 2026 en wij dromen graag die droom. Maar, om dat doel te bereiken moet er een groot commercieel plan op tafel liggen, het draait niet alleen om goed kunnen voetballen. De SVB moet enkele grote namen op het bestuurlijke vlak aantrekken, enkele ambassadeurs die Natio naar het WK 2026 kunnen verkopen. Er gaan behoorlijk wat middelen ertegenaan gegooid moeten worden. Suriname moet genoeg zware wedstrijden spelen en niet alleen competitie games. De tegenstanders moeten in de middenmoot worden gezocht in Europa, maar liever in de zon waar we wedstrijden gaan moeten spelen waar er een apart stijl van voetballen heerst. Wij moeten wedstrijden gaan spelen met Midden- en Zuid-Amerikaanse landen.
Er zijn dingen in het leven die niet ongedaan kunnen worden gelaten, zal het ouder worden een kwelling zijn. Er zijn Surinamers die, nadat ze de hele halve wereld hebben afgezworven om hun voetbalding te doen, niet zonder gewetenswroeging oud zullen kunnen worden zonder terug te gaan naar de roots. Dat is een daad van liefde, maar ook een gebaar naar zichzelf om innerlijke rust te vinden. We hopen niet dat Winter en Ten Cate teveel van hun niveau afzakken en dat ze teveel water bij de wijn doen. De SVB moet zo snel als mogelijk een administratieve transformatie ondergaan: friends en family van het bestuur zal de zaak niet kunnen runnen, we hebben op het bondskantoor zakelijke, goed geschoolde professionals nodig die elke dag serieus met hun werk bezig zijn.
Wat we vooral niet nodig hebben zijn gladde praters en babbelaars, maar mensen die zaken goed kunnen organiseren in de moderne wereld. Met Aron Winter en Henk ten Cate hebben we twee fors grote wielen onder een nog piepkleine carrosserie. Dit laatste moet groter worden, dus een beter en jonger spelersmateriaal, een commercieel plan (als onderdeel van het toerismeplan) en een administratieve metamorfose van de bacovewinkel.
Voor degenen die het nog niet weten: Ten Cate is geboren in Amsterdam in 1954 uit een Nederlandse vader en een Surinaamse moeder. Als betaalde voetballer speelde Ten Cate niet bij bepaald de grote wereldclubs in tegenstelling tot Aron Winter: Go Ahead Eagles, Heracles en Telstar. Illuster was wel zijn trainerscarrière waar zeker het noemen waard is dat hij tussen 2003 en 2006 werkzaam was bij FC Barcelona als assistent van hoofdtrainer Frank Rijkaard.
Met Barcelona werd Ten Cate twee keer landskampioen en won hij, voor de tweede keer in de historie van de club, de UEFA Champions League. Hiermee speelde Ten Cate zich in de kijker van diverse clubs, die in hem een potentiële hoofdtrainer zagen. Daarna volgden grote clubs als Ajax, Chelsea en Panathinakos.
Na omzwervingen in het rijke Midden-Oosten is Ten Cate nu bij ons. We hebben grote mannen, generaals, aan het hoofd van Natio. Hopelijk beseffen de jongens van de VSB wat voor vlees en koppijn ze op hun hals hebben gehaald.
Namens alle Surinamers doen we een beroep op het bestuur om laag gedrag achterwege te laten en ons een debacle en schaamte te besparen en deze vooral te voorkomen. We hopen dat ze roep naar versterking en modernisering ter harte nemen. We bedanken ook Ten Cate om ons land Suriname in overweging te nemen…en voor hem te kiezen.
