“Het proces van volwassen worden is al begonnen bij mij”, zegt Cynthia tegen een redactrice van Dagblad Suriname. Zij geeft aan, dat zij naar school gaat, werkt na schooltijd en helpt met het betalen van de vaste lasten. “Ik ben 18 jaar en het is eigenlijk normaal dat iemand die op mijn leeftijd is werkt, maar ik heb het heel erg vroeg moeten leren.” Cynthia stelt, dat zij voor haar achttiende jaar genoodzaakt was om te werken.
“Ik ben niet het enige kind van mijn moeder, er zijn nog twee kleine nakomelingen na mij, mijn broertje en mijn zusje. Het was enkele jaren terug heel anders, toen mijn vader nog in de picture was, maar hij besloot ons te laten en niet meer terug te kijken. Hij maakte tijdens het nieuwe proces van zijn nieuwe relatie wel moeite om ons te zien, maar maakte nadat hij getrouwd is geen contact meer met ons”, aldus Cynthia.
“Heel jong kwam de taak van moeder, leerkracht, verpleegster, babysitter en nog veel meer op mij. Het was in het begin heel zwaar maar heb het niet opgegeven, ik kon mijn moeder niet zo laten. Zij stresst ook vaak en kwam ook niet uit met het betalen van de vaste lasten. Ik besloot daardoor te werken, na een goed gesprek met mijn moeder. Ik betaal nu stroom, water, internet en de helft van de oppas. Dat bood ik aan van mijn kant om het iets lichter te maken voor mijn moeder. Natuurlijk koop ik ook enkele dingen voor de koelkast om te eten of wat lekkers, maar ik ben ook aan het sparen. De situatie maakt het eigenlijk nog moeilijk, maar mijn moeder en ik proberen het samen te overbruggen. Ik hoop echt dat enkele jongeren ook zo denken. Als tieners zijn wij vaak gewend dingen op een gouden band te krijgen, maar als het hard wordt maken wij het leven ook moeilijk voor onze ouders, dat zie ik vaak gebeuren. Het zou heel makkelijk gaan als wij in welke vorm dan ook een handje kunnen helpen. Het gaat heel veel voor hen betekenen. Je hoeft niet te beginnen met werken, maar wees hulpvaardig, dat betekent ook veel”, adviseert Cynthia.
(Foto: ter illustratie)
TM
