Dit is het vervolg van de serie “Grondwet kiesstelsel en economische performance” en gaat over deel 5 van het onderdeel kiesstelsels.
Democratie
Wat water is voor vissen is democratie voor een voorspoedige maatschappij.
Democratie is het bindend element tussen de concepten grondwet-regeersysteem-kiesstelsel-performance. Velen stellen democratie gelijk aan het houden van verkiezingen. Maar is democratie alleen maar gebaseerd op het houden van verkiezingen. Wat is de definitie van democratie?
Verkiezingen op zich betekenen niet veel dan wel zijn niet maatgevend voor het definiëren van een democratie.
Democratie als ordenend systeem
Het is algemeen aanvaard dat de democratie het beste (of het minst slechtste) systeem is voor de ordening van de maatschappij. Tezamen met de zegeningen van de sociale markt economie, moeten beide systemen ervoor zorgen dat er vooruitgang (dus welvaart en welzijn) voor de samenleving gerealiseerd wordt. Beide concepties dienen wel op een adequate wijze aangepast te worden aan de eigen omstandigheden. Dat van vooruitgang in heel wat gevallen niet veel terecht komt is veelal te wijten aan het feit dat regering en gemeenschap op een heel slechte wijze uitvoering geven aan beide concepten. Alles wat met vooruitgang te maken heeft is immers mensenwerk, en aangezien mensen niet volmaakt zijn, de een iets meer of minder dan de ander, krijg je dus onvolmaakte prestaties. Goede prestaties komen niet vanzelf uit de lucht vallen, het is afhankelijk van de wijze waarop men gebruik maakt van de kwaliteit van informatie, kennis, technologie en know how, hulpmiddelen en materialen, management en organisatorische capaciteiten. Aan prestaties gaan beslissingen vooraf inzake beoogde doelen, hoe die doelen te bereiken, tegen welke kosten , op welke termijn, etc. Er moeten over allerhande zaken constant afwegingen gemaakt worden. Hoe beter de kwaliteit van die afwegingen, hoe beter de kwaliteit van de discussie erover, hoe beter en efficiënter die doelen dus gerealiseerd zullen worden. Systemen als democratie en een markteconomie zijn systemen van en voor mensen, en gaan pas goed functioneren als ze ook door mensen met de betere visies en ideeën in de praktijk gebracht worden. Het gereedschap van de democratie en van de markteconomie mits goed toegepast kan leiden tot de meest efficiënte en effectieve allocatie en mobilisatie van middelen en talenten uit de samenleving. Deze systemen leveren niet vanzelf goede prestaties. Dat zou ook in tegenstrijd zijn met de wetten van de thermodynamica die het universum beheersen.
Argumentatie en competentie
Wat noodzakelijk is voor vooruitgang en als een crisis zich voordoet, dat zijn ideeën en visies, en mensen die capabel zijn om deze te begrijpen en te implementeren zodra de mogelijkheid zich voordoet. Uiteindelijk wordt de loop van de geschiedenis bepaald door ideeën, of ze nu juist of onjuist zijn, en door mensen die geïnspireerd door deze ideeën handelen. Om in deze wereld van vandaag juiste besluiten te kunnen nemen, juiste keuzes te kunnen maken, de juiste visies en ideeën te kunnen ontwikkelen en dus een land goed te kunnen te managen, daarvoor is veelzijdige deskundigheid nodig. Waar vaak door velen gesteld wordt dat democratie een beschavingsproduct is en slechts goed gebruikt kan worden door beschaafde en ontwikkelde mensen zien we dus daardoor een delegatie van macht en van zeggenschap naar vertegenwoordigende lichamen waar personen zetelen met veelzijdige deskundigheid. Veelzijdige deskundigheid ontbreekt echter bij de Surinaamse politici.
De verzorgingsstaat is “de mooiste prestatie van de menselijke en georganiseerde wilsvorming”.
De opeenvolgende uitbreiding van het kiesrecht en de introductie van het universeel stemrecht voor volwassenen had tot gevolg wat een democratie tot gevolg zou hebben voor de gehele wereld: het zette een schijnbaar permanente tendens tot welvaart- en inkomensherverdeling in werking. Democratie betekent dus geen concentratie van macht en ook niet van rijkdom.
De representatieve democratie biedt aan het volk een algemene stem in het overheidsbestuur. In de praktijk hebben beleidsmakers een grote mate van vrijheid om te doen wat ze willen. Dit leidt ertoe dat de afstand en daarmee de vervreemding tussen burgers en haar volksvertegenwoordigers alleen maar groter worden. Zodoende holt een dynamiek die inherent is aan het vertegenwoordigende stelsel zelf, de legitimiteit van de politieke macht uit. De afstand tussen electoraat en kiezers wordt simpelweg steeds groter. Daarom hebben veel beschaafde landen het instrument van een volksraadpleging ingebouwd in hun democratie. Men kent diverse vormen van referenda een adviserende en een wetgevende. In de meeste landen waar referenda toegepast worden kan men met een aantal stemmen (handtekeningen) een referendum aanvragen. In deze landen wordt dus de vertegenwoordigende democratie gecombineerd met de directe democratie.
Het democratisch deficit van Suriname
In Suriname loopt de democratie compleet mank. Het kiesstelsel discrimineert etnisch, het is niet eerlijk en rechtvaardig en het brengt volksvertegenwoordigers voort die incompetent zijn om te oordelen over staatszaken. Het is een illusie om te denken dat mensen die intellectueel, en qua ontwikkeling technologie en beschaving, achtergebleven zijn, let wel achtergebleven zijn en niet achtergesteld zijn, dat die op bestuursniveau en in de volksvertegenwoordiging bekwaam zullen zijn in het oplossen van de sociaaleconomische problematiek.
De districten die het meest achtergebleven zijn, zijn de districten met inwoners van Afrikaanse afkomst. Hoe komt het dat de districten Commewijne Saramacca en Nickerie er relatief beter voorstaan. In herinnering wie heeft de oliepalmsector vernietigd, wie heeft Wageningen vernietigd? Wie hebben Suriname vernietigd? Diegenen die dankzij het kiesstelsel de gelegenheid hebben gehad om sinds 1975 het land te regeren die hebben Suriname vernietigd. Het kiesstelsel heeft altijd een etnische groep bevoordeeld.
Dat de achtergestelden dus in het debat over ontwikkeling van hun district enige zinnige bijdrage zouden kunnen leveren is een illusie. Hun bijdrage blijft doorgaans beperkt tot klagen over gaten in de weg en klagen over de slechte dienstverlening en het ontwikkelingsbeleid van de overheid. Maar misschien is dat laatste wel de bedoeling van de bedenkers van dit systeem die klaarblijkelijk gezegend zijn met onzindelijk denken. De mogelijkheid van het houden van een referendum heeft men praktisch dichtgetimmerd door de eis van een absolute meerderheid. Men wil zogezegd een rechtvaardiger systeem, men dat is de regering met haar trawanten, de grootste onrechtvaardigheid zit echter bij de verkiezing van de volksvertegenwoordigers en daar doet men absoluut niets aan. Dat toont het lage beschavingsniveau, en de slechte normen en waarden van onze politici aan, de goede niet te na gesproken, en daarmee gaan we daarom van crisis naar crisis. We moeten beseffen dat met dit systeem economische ontwikkeling onmogelijk wordt, wie vooruitgang en een goede toekomst voor zijn nageslacht wil die gaat uiteindelijk moeten kiezen voor een eerlijk en rechtvaardig en vooral democratischer kiesstelsel. En is men soms blind voor de realiteit sinds 1975, het verval en de achteruitgang is op elk gebied manifest.
Een volwaardige democratie is gebaseerd op de volgende parameters:
I. Regelmatige verkiezingen berustend op een Eerlijk Kiesstelsel;
II. Een Parlement dat goed functioneert;
III. Een Regering dat goed functioneert;
IV. Een Oppositie welke goed functioneert;
V. Toepassing van Scheiding van Machten;
VI. Een goed functionerende Rechtstaat;
VII. Een goed functionerende Persvrijheid en Recht van Vergadering.
Is Suriname een goed functionerende rechtsstaat? U mag het zelf zeggen.
Richard B Kalloe
