Elk mens weet dat hij nooit meer moet lenen dat hij kan aflossen, want als de schuld niet kan worden terugbetaald, komt de deurwaarder je waardevolle spullen in beslag nemen. Ditzelfde kan gebeuren met een land. Een regering moet nooit meer lenen dan hij kan aflossen, anders komen de schuldeisers de waardevolle spullen van je land opeisen. Een regering die het beste met het land voorheeft, weet that debt is the slavery of the free, dus zal hij zijn land niet in zo’n positie manoeuvreren.
De laatste tijd is er veel discussie over het IMF. De een is een voorstander en de ander een tegenstander over de samenwerking met het IMF. De een zegt dat we het gewoon niet redden zonder het IMF en de ander beweert juist dat we er best zonder kunnen. De een zegt dat de regering de verkeerde beslissing heeft genomen om in zee te gaan met het IMF en de ander juicht die beslissing toe. Vooral de economische experts hebben het hoogste woord over dit onderwerp. Allerlei verwijten worden de president naar het hoofd geslingerd. Toch denk ik dat alleen degene die de verantwoordelijkheid draagt, het probleem kan overzien en beslissingen kan nemen. Mensen aan de zijlijn kunnen daarom niet oordelen over de genomen beslissingen.
Feit is dat Suriname nu, door het leengedrag van de vorige regering, zit opgescheept met een enorme schuld, waarvan niet alleen het geleende bedrag moet worden terugbetaald maar ook de rente. Zowel de regering als de schuldeisers wisten van tevoren dat noch het geleende bedrag noch de woekerrente konden worden terugbetaald. Elk had zijn eigen reden om deze deal toch te sluiten
De huidige regering moet nu dit probleem gaan oplossen. Men heeft gesprekken gevoerd met de schuldeisers en afspraken gemaakt over schuldsaneringen en terugbetalingen.
De schuldeisers moeten worden zoet gehouden en gerustgesteld en dat vraagt om diplomatie en vertrouwen.Pas als deze schuld is afgelost, kan Suriname beginnen aan de opbouw. Beide partijen weten echter dat Suriname daar het geld niet voor heeft. De schuldeisers hebben zich echter reeds lang ingedekt. Ze wisten van tevoren dat Suriname de schuld niet zou kunnen terugbetalen, dus hebben ze vooraf rondgekeken wat ze als onderpand zouden kunnen opeisen, bijvoorbeeld onze grondstoffen of staatsolie.
Er zijn regeringen die zonder enige gewetenswroeging de Surinaamse bezittingen zouden opofferen aan de schuldeisers.
Ondanks de vele tegenwerkingen, pogingen tot afzetten en chantagepolitiek probeert deze regering de Surinaamse bezittingen uit handen te houden van de aasgieren. Men zet zich in om de rotzooi die een ander heeft veroorzaakt, op te ruimen. Geen mens kan zich ontspannen als hij intern wordt gechanteerd en extern het gehijg van schuldeisers in de nek voelt die op de loer liggen om onze bezittingen af te pakken.
Opgescheept zitten met een schuld is op zich al zwaar, maar het besef dat je naar de pijpen van de schuldeiser moet dansen, geeft een machteloos gevoel. Het IMF geeft geld maar eist wel gehoorzaamheid voor terug. Suriname moet zich houden aan de regels die het IMF heeft opgesteld. De een zegt dat de regels er zijn voor ons eigen bestwil en de ander haat het idee om aan de leiband te moeten lopen, maar het gros heeft geen inzicht in deze moeilijke materie en focust zich alleen op de gevolgen voor zichzelf en schopt daarom tegen de regering aan als die de maatregelen van het IMF uitvoert.
Alle instituten zijn jarenlang kapotgemaakt. In de afgelopen drie jaar werd de ene beerput na de andere geopend en alles moest opnieuw worden opgebouwd, bijvoorbeeld geen gratis medische zorg zoals de vorige regering beloofde, verouderde of ontbrekende medische apparatuur. De gevolgen van die vernielingen werden pas onder deze regering zichtbaar. Daardoor lijkt het alsof de huidige regering hier debet aan is, terwijl ze juist bezig zijn met het herstel van al die kapotgeslagen instituten. Mensen zoeken een zondebok en bijten jammer genoeg in de hand die ze helpt. People who bite the hand that feeds them, usually lick the shoe that kicks them.
Herstel kost geld, schuldeisers vragen geld, werknemers eisen loonsverhogingen, bushouders eisen subsidies, spookambtenaren strijken gewetenloos salaris op, extra sociale voorzieningen voor de mensen die door de genomen maatregelen het financieel niet meer redden, kortom er is ontzettend veel geld nodig en dat geld moet worden gehaald uit dit failliete land.
Vastzitten aan een schuld betekent dat je toekomst stagneren, niet vrij zijn, slaaf zijn. Daarom moet dit land eerst af van die schulden en die op de loer liggende schuldeisers.
There are two kinds of people: the haves and the have-nots. Hadden we maar enkele HAVES in Suriname die de regering het geld konden lenen. Liever eigen kondremans als schuldeisers dan internationale aasgieren.
“Wars in old times were made to get slaves. The modern implement of imposing slavery is debt.”
Josta Vaseur
