Veel straten in Paramaribo waren maandagmorgen onder water. Dat betekent ook veel materiële verliezen. Te Zorg en Hoop zegt een man dat hij een deel van zijn inboedel kwijt is. Een andere bewoner, die niet thuis was, heeft zich naar huis moeten haasten. Om te redden wat er nog te redden was.
“Een nieuw matras lag onder het bed, maar die is nu vies door al het water dat in huis is gekomen.” Buiten staan vele kartonnen dozen met spullen, waaronder ook een kwalitatief goed tapijt. De geur van het rioolwater is blijven kleven aan de bezittingen. Iemand anders heeft het ook niet getroffen.
Een gloednieuwe laptop lag op de vloer van de auto, maar ook hier was het water genadeloos. In deze dure tijd is een laptop een luxe, de vrouw is zeer teleurgesteld door wat haar is overkomen. En dan zijn er nog de verkeerssituaties. Allereerst vele kuilen die onzichtbaar worden door het stilstaand water. Diverse automobilisten hebben hun auto’s moeten laten wegslepen. Nog erger zijn de zeer arrogante bestuurders die vanuit hoge auto’s het fatsoen en de empathie missen om rekening te houden met tegenliggers in lagere auto’s. Deze bestuurders rijden zonder pardon op hoge snelheid door het water om anderen te benadelen. Het begrip samen deelnemen aan het verkeer is bij deze groep ver te zoeken.
Burgers hadden over het algemeen, ook op social media, er weinig begrip voor dat de straten zo onder water konden lopen. Al bleken er ook mensen te zijn die zeggen, dat het nou eenmaal zo is. Een onderneemster in de stad die de laatste resten water haar zaak uitveegde zei het als volgt: “Ik doe wat ik moet doen, de rest laat ik over aan de bestuurders van het land.”
RB
