In gesprek met Dagblad Suriname zegt Surinaamse Moeslim Associatie (SMA)-voorzitter Michel Soebhan naar aanleiding van opmerkingen onder de moslimgemeenschappen over het uitblijven van een Iftar door de president, dat dit geen verplichting is.
“Het is een goedvinding van de president, als hij dat van het jaar om welke redenen dan ook niet heeft gedaan, mogen wij geen op- en aanmerkingen hebben”, stelt de geestelijke. “Het is een goedvinding van de president als hij dat de voorgaande jaren wel heeft gedaan. Daarvoor is het nooit gedaan.”
Een iftar is de maaltijd die door moslims wordt genuttigd nadat zij de hele dag hebben gevast tijdens de heilige maand Ramadan. Het is gebruikelijk in Suriname en over de hele wereld, dat de maaltijden gezamenlijk in gemeenschapsverbanden met gebeden worden gebruikt. Veel organisaties doen dan ook iftars. Eerder heeft de Amerikaanse ambassadeur Robert Faucher verschillende moslimorganisaties in Suriname voor een iftar uitgenodigd bij zijn residentie.
Positiviteit
“Wij mogen zeker geen vooroordelen hebben. Ik roep de moslims op om dit achterwege te laten. Wat voor moslim ben je dan? Ik roep iedereen op om dat te doen. Ik roep de moslims op tot positiviteit. Wij gaan tot Allah bidden en danken dat wij hebben mogen vasten en opdat wij het goede kunnen voortzetten. Als je geen beter mens wordt na het vasten, wat voor zin heeft het dan? Ook na het vasten moeten wij de goedheid behouden”, stelt Soebhan.
Het vasten tijdens Ramadan is een van de vijf zuilen van de islam en wordt beschouwd als een manier om spirituele reiniging te bereiken en om compassie te hebben met de minderbedeelden die het hele jaar door honger lijden. Volwassen gezonde moslims wordt aanbevolen om tussen zonsopkomst en zonsondergang te vasten. Dat gaat vaak samen met gezamenlijke bijeenkomsten voor het ontvasten en extra gebeden in de moskee. De iftar-maaltijd wordt in Suriname meestal gedeeld met familie, vrienden en gemeenschapsleden in de moskee en of thuis. Het kan variëren van eenvoudige gebakjes tot uitgebreide culturele gerechten.
