Speelgoed, daar kijken kinderen graag en vaak naar uit, maar niet alle ouders zijn in staat om speelgoed te kunnen kopen. Enkele ouders geven tijdens een gesprek met Dagblad Suriname aan, dat zij de oude manier gebruiken om hun kinderen bezig te houden.
“Speeltjes zijn er, maar die krijgen zij in de meeste gevallen van anderen. Ik denk nu niet aan geld uitgeven voor een speeltje. Je gaat in deze moeilijke tijd prioriteiten moeten stellen”, zegt een alleenstaande moeder. “Ik heb momenten waarop mijn jongste kind naar een speeltje vraagt als wij over straat zijn, maar als ik naar de prijzen kijk koop ik liever iets anders. Een eenvoudige pop is al te vinden voor SRD 200 en een educatief speeltje nog duurder. Je kan nog wel goedkoop speelgoed vinden, maar dat is dan letterlijk voor even”, aldus de alleenstaande moeder. “Naar tweedehandse spullen wordt vaak ook uitgekeken, maar zulke kleine uitverkoopjes worden niet meer gehouden.”
Een andere vrouw stelt, dat zij vaak genoeg spullen voor haar kinderen laat halen. “De mensen overdrijven hier met de prijzen. Speeltjes, schoenen of kinderkleren en enkele noodzakelijke dingen voor kinderen zijn hier heel duur. Ik laat vaak spullen in het groot halen en verkoop ze weer voor een koopje. Ik vind het heel jammer voor enkele kinderen, je hebt enkelen die helemaal geen speelgoed hebben. Ik help waar ik kan, maar ik kan het hele land niet helpen”, zegt de vrouw.
John die vader is van vier kinderen, geeft aan dat hij geen speelgoed koopt. Hij krijgt vaak spullen van zijn zus die in het buitenland woont en zij stuurt vaak ook speeltjes voor de kinderen. “Mijn zus geeft zelf aan dat ik mezelf niet druk hoef te maken met het kopen van speelgoed en in het buitenland vindt zij ze wel goedkoper. Als ik hier naar de prijzen kijk en vergelijk met levensmiddelen, dan ga jij als ouder uiteindelijk toch kiezen voor iets om te eten, maar bij kinderen is het anders. Er zijn al geen activiteiten en ook geen plekken voor de kinderen om te spelen, dus zij gaan uitkijken naar speelgoed, ook al hebben zij een telefoon bij de hand”, zegt John.
Een vrouw zegt, dat zij haar kinderen op de oude manier laat genieten . “Speeltjes maken van enkele spullen in huis of andere educatieve dingen doen. Huisje wordt gespeeld met mijn oude pannen en potten en een tent wordt gemaakt met een oud laken. De nieuwe dingen zijn aantrekkelijk, maar hebben uiteindelijk dezelfde functies. Zolang mijn kinderen elkaar hebben, een vriendin van ze of mij erbij, dan wordt het gezellig. In deze moeilijke tijd lijkt speelgoed kopen geen optie, de kinderen worden uiteindelijk groot en aan het eind zit jij als ouder met ze. Er zijn enkele die het weer gebruiken voor hun kleinkinderen, maar er zijn ook ouders die het weer weggeven, dus ik doe het liever op mijn manier.”
TM
