Kerkganger Vivian: “Pasen vieren is iets nieuws voor mij. In Cuba was ik helemaal niet kerkelijk. In Suriname ben ik binnen de kortste tijd een trouwe kerkganger geworden. Niet alleen om te bidden voor lotsverbetering. Het is een uitje, daar ontmoet ik landgenoten en gelijk denkenden. Er is geen taalbarrière. Ik socialiseer, maak vrienden en ontspan me. Het maakt mijn verblijf in Suriname iets dragelijker.”
Landverhuizers
In Suriname gevestigde katholieken, protestantsen en evangelische christenen uit Latijns-Amerika waaronder landverhuizers, goudzoekers, avonturiers, gelukzoekers, politieke en economische vluchtelingen hebben Pasen niet onopgemerkt aan zich voorbij laten gaan. Brazilianen, Santo Dominicanen, Cubanen en Venezolanen maakten de dienst uit.
Nossa Senhora de Nazaré
De immigranten concentreren zich in Paramaribo-Noord waar tientallen gemeenten en gebedshuizen zijn verrezen. De Rooms-katholieken hebben er een eigen parochie Nossa Senhora de Nazaré aan de Jozef Israélstraat.
Kolossale kerkgebouwen
In de omgeving van de Anamoestraat bijvoorbeeld zijn in een straal van 1 kilometer wel 10 volle evangeliegemeenten en gebedshuizen. Het gaat niet alleen om garage- en voorkamerkerken. Meerdere Braziliaanse Gemeenten zijn ondergebracht in kolossale, in beton opgetrokken, luchtgekoelde kerkgebouwen.
Cubaanse gelovigen
De Santo Dominicanen die al langer meegaan in Suriname zien hun gemeenten groeien met Cubaanse aanbidders die zich aansluiten. Er worden op drie dagen in de week kerkdiensten gehouden.
Bijeenkomsten
Rond Pasen werden er feestelijke maar plechtige bijeenkomsten gehouden. Gebed, muziek, gezang, vasten, nachtwake en avondmaal ontbraken er niet.
(Foto: Stadsbeeld in Havana/Cuba gedurende De Heilige Week)
HD
