Anita is moeder van twee kinderen en had dringend een koelkast nodig, want de oude had het, na herhaaldelijk te zijn gerepareerd, begeven. Anita doet het maandelijks met een salaris van SRD 8.000 netto. Hierdoor was ze genoodzaakt haar nieuwe ijskast op afbetaling te nemen. Ze kon zich geen nieuwe in een keer permitteren. Maandelijks lost ze een vast bedrag af bij haar werkgever die op zijn beurt de koelkast in zijn geheel voor haar heeft gekocht.
Sparen bijna onmogelijk
Sparen is volgens Anita bijna onmogelijk, want het geld dat ze krijgt, is nog net voldoende om de vaste lasten te betalen. Hiernaast komt de fluctuerende wisselkoers vervelend over. Door de fluctuerende koers worden prijzen in de winkels elke dag aangepast. Dit is de reden waarom ze haar werkgever moest vragen om het haar voor te schieten. Een andere keuze had ze niet, wat ze wel aan de kant had kunnen zetten voor moeilijke tijden heeft ze bij elkaar gehaald om alvast een groot deel van het geleend bedrag in te lopen en de rest dan rustig bij te betalen.
Betalingsprocedure
Anita geeft aan dat ze zeker een jaar voor haar ijskast zal moeten betalen en dat het bedrag dat ze maandelijks moet aflossen dicht bij de SRD 1.000 ligt. Haar werkgever heeft haar zoveel geholpen, dat hij zelfs geen rente heeft genomen en het bedrag hierdoor toch minder wordt voor Anita.
Geen lening bij de bank voor contractwerkers
Bij de bank kon ze niet terecht voor een lening, omdat ze werkt op basis van een contract. Er zou volgens Anita best een instelling kunnen komen die mensen die een contract hebben of een andere dergelijke werkovereenkomst om ze tegemoet te komen. “Die mensen hebben ook behoeftes en vooral in deze tijd wordt het bijna onmogelijk zonder een lening, aan de simpele behoefte te voldoen”, geeft Anita afsluitend aan de redactie van Dagblad Suriname te kennen.
