“Ik blijf nog hopen op en werken voor een beter morgen”

Burgers blijven zich tegenover Dagblad Suriname beklageren over het steeds maar a la dol stijgen van de prijzen van producten en diensten. André die tien kilo rijst moest kopen en enkele kleine dingen geeft aan, dat hij niets meer gaat kunnen kopen als hij die tien kilo rijst koopt. “Ik ben net maar met SRD 500 op zak, met de bedoeling nog een paar kleine dingen te kopen en ik zie ik al SRD 400 moet uitgeven aan rijst. De prijzen vliegen de lucht zo snel in, hoe moet ik het overleven?”, vraagt André zich af. 

Een vrouw zegt, dat zij pas heeft ontvangen, maar niets meer over heeft.

“Ik weet niet hoe ik het de resterende dagen zal overleven. Ik loop gelukkig naar het werk, maar op de andere dagen ga ik moeten eten. Het leven is heel erg moeilijk geworden. Ik ben er alleen en draai de kosten voor mezelf en kom niet uit. Hoe doet een gezin het dan met twee of zelfs met een kind met een inkomen van SRD 3.000? Ondanks dat vele burgers klagen, komt er geen oplossing. De situatie wordt juist moeilijker gemaakt. Maar, men blijft nog hopen en werken voor een beter morgen en dat probeer ik ook te doen”, zegt de vrouw.

TM

error: Kopiëren mag niet!