In een recente poll op de website van Dagblad Suriname werd de vraag aan volgers en lezers van de krant gesteld, of zij vinden dat softdrugs gelegaliseerd zouden moeten worden. Van de 2.132 personen die de poll hebben ingevuld heeft maar liefst 62 procent, 1.312 stemmers, aangegeven tegen legalisering te zijn. 820 personen (38%) zijn voor legalisatie van softdrugs, zoals wiet, hasj en marhuana,
De uitkomst van de poll is toch enigszins verrassend, vanwege het aantal tegenstemmers. In vele landen is het gebruik van softdrugs immers gelegaliseerd en bijvoorbeeld marihuana wordt in diverse landen ook als een medicijn voorgeschreven. In Suriname lijkt softdrugs door behoorlijk wat mensen te worden gebruikt. Met regelmaat worden gebruikers en handelaars in de kraag gevat en worden hoeveelheden softdrugs en bijbehorende attributen zoals als kleine weegschaaltjes en verpakkingsmateriaal in beslag genomen.
De toch wel geringe groep Surinamers die legalisatie van softdrugs zoals wiet wil, wil dat onder andere om de criminaliteit te verminderen. Door het criminaliseren van bijvoorbeeld wiet, creëer je een schaduweconomie die gebruikt wordt door criminelen om geld te verdienen. Door het legaliseren van wiet, kunnen de regering en de politie de verkoop beter controleren, wat de criminaliteit kan helpen verminderen. Een ander argument om softdrugs te legaliseren zou kunnen zijn om een algemene discussie hierover aan te zwengelen, een taboe te doorbreken. Door wiet te legaliseren, kunnen burgers en ook de regering open en eerlijk praten over de gevolgen van het gebruik van wiet, zodat de gebruikers beter op de hoogte zijn van wat ze doen. Ook is er mogelijk een groep Surinamers die de medische voordelen van legalisering willen benutten. Door wiet te legaliseren, kunnen artsen en wetenschappers meer onderzoek verrichten naar de medische voordelen van het gebruik van softdrugs, waardoor de bevolking beter kan worden geïnformeerd over de effecten van het gebruik van wiet.
Kortom, over het algemeen willen Surinamers de legalisatie van softdrugs zoals wiet om de criminaliteit te verminderen, de openheid over het gebruik van wiet te bevorderen en de medische voordelen ervan te benutten.
Maar, door het niet te legaliseren blijft het gebruik van softdrugs en de handel erin juist in een ondergronds crimineel circuit floreren. De verantwoordelijke autoriteiten zouden er wellicht eens goed aan doen om over deze materie in contact te treden met collega autoriteiten in bijvoorbeeld Nederland, Canada en of Uruguay, waar het gebruik van softdrugs deels of volledig is gelegaliseerd.
PK