Gedreven door mogelijk vooral de uit de hand gelopen protestdemonstratie en rellen op 17 februari j.l. en de daardoor heftig aangewakkerde ontevredenheid in de samenleving, kondigde de president in De Nationale Assemblee aan, over te zullen gaan tot voorgesprekken om te komen tot een nationale dialoog, waarbij er naar een ieder zal worden geluisterd en de gelegenheid zal worden geboden om mee te denken, mee te praten en oplossingen aan te dragen om Suriname uit de impasse te halen en tot ontwikkeling te brengen; eerdere pogingen daartoe, sinds het aantreden van de regering, hebben overigens niet tot (gewenste) resultaat geleid.
Echter, niet alle uitgenodigde organisaties en exponenten uit de samenleving lopen even warm voor de plannen van de president, terwijl de VES, C-47 en enkele oppositionele politieke partijen duidelijk hebben aangegeven geen belangstelling te hebben voor een dialoog met de president; hun reactie komt erop neer, dat de noden, wensen en grieven van de bevolking alom bekend zijn en zij vragen zich af of dit systeem misschien erop is gericht om een vertragingstactiek toe te passen en tijd te rekken.
Bovendien is de algemene opvatting, dat gesprekken en ontmoetingen met de president in het verleden geen gewenste resultaten hebben opgeleverd; in de meeste gevallen is er sprake van herhaling van zetten en weinig tot geen vertrouwen in een gedegen resultaat uit de voorgenomen nationale dialoog. Het zou misschien raadzaam zijn om daarom (ook) informatie en advies in te winnen bij de nog in leven zijnde vijf ex-presidenten van Suriname, t.w. Ramsewak Shankar, Jules Wijdenbosch, Ronald Venetiaan, Desire Bouterse en de kortst zittende interim president, Iwan Graanoogst.
Anderzijds is er toch nog hoop, dat deze vorm van vrije gedachtenwisseling uiteindelijk zou kunnen leiden tot nieuwe inzichten en oplossingsmodellen, mits het uiteraard niet slechts bij luisteren blijft; de inspanning van alle betrokkenen dient daarom onvoorwaardelijk erop zijn gericht om objectief verifieerbare en zichtbare resultaten eruit te halen.
De president en zijn regeerteam moeten zich bovendien goed ervan doordrongen zijn, dat de armen en minder draagkrachtigen continue en op elk vlak de zware rekening gepresenteerd krijgen, terwijl de meer draagkrachtigen en beter gesitueerden, waartoe de politieke voorhoede spelers worden gerekend, heel vaak de dans ontspringen.
Gezien de huidige economische recessie, hunkeren veel landgenoten ernaar om hun heil elders te zoeken. Velen, vooral het hoger kader, zien geen toekomst meer in Suriname en trekken weg; de brain drain viert, vanwege het slechte beleid, hoogtij!
Thans dient de regering zich, meer dan voorheen, dan ook ervan doordrongen te zijn, dat de samenleving haar keuzes niet langer wil en zal maken op basis van valse beloftes en onrealiseerbare plannen; het volk heeft goede, onbaatzuchtige en vooral eerlijke leiders nodig, met het hart op de juiste plaats voor land en volk. Evenmin hebben de burgers boodschap aan gebluf, arrogantie en aan geen enkele uitdaging van wie dan ook; het moedwillig willen uitspelen / uitdagen van een eigen coalitiepartner (de VHP) door de andere coalitiepartner (ABOP) legt geen zoden aan de dijk en getuigt zeker niet van respect, wederzijdse loyaliteit en goed partnerschap.
Suriname is, ondanks de huidige uitzichtloze sociaal, financieel en economische situatie, ook nu nog te redden; hiervoor is echter onvoorwaardelijk geboden, dat er goed, eerlijk, duurzaam en transparant beleid wordt geformuleerd en uitgevoerd. En, indien en voorzover dit ook in lijn met de beloftes aan het kiezersvolk wordt gedaan, is er zeker nog kans dat de samenleving daadwerkelijk licht in de tunnel zal zien schijnen!
Overigens zal het zeker van wijsheid, maar vooral daadkracht getuigen, indien de bevolking ervan overtuigd raakt, dat de nationale dialoog zal resulteren in een zodanig nieuwe dimensie van het regeerbeleid, waarmee daadwerkelijk intensief zal worden gewerkt aan reële, maar vooral haalbare, betaalbare en leefbare leefomstandigheden, in het belang van de totale Surinaamse gemeenschap, als ook tot glorie van ons geliefd Suriname.
Regeren is trouwens ook, vanuit het heden, anticiperen op de toekomst!
Roy Harpal.
