Voor velen is de hoogte van de bustarieven een groot probleem. Dat snapt een deel van de jeugd die elke dag een of twee bussen moet pakken, maar wat opmerkelijk is voor hun is het feit, dat ook de buschauffeurs moeten leven. Het loven is voor iedereen even prijzig. Dagblad Suriname ging in gesprek met een studente in op de actuele situatie rond het busvervoer.
Hoe kom je uit?
Een studente die vanuit Saramacca dagelijks naar Paramaribo reist vanwege haar studie, is ervan overtuigd dat de prijzen van de bussen hun maximum hebben bereikt. Ze heeft zelf mensen die werkzaam zijn in de bussector en wil er niet te veel over zeggen, maar vind het wel erg dat men geen rekening houdt met het feit, dat ook de buschauffeurs een leven hebben.
Voor die grote uitdaging staan zowel de bushouders als de passagiers. De grote uitdaging betekent in deze zin dan alle financiële zaken die erbij komen kijken wanneer men dagelijks een winkel binnenstapt. “Als alles duur wordt, komen ook de buschauffeurs niet meer uit, hoe komen ze dan uit met het hanteren van een prijs?”, vraagt de studente zich af.
De prijzen zijn hoog
Ze snapt wel, dat de prijzen voor veel medestudenten per maand een groot deel van het salaris of de zakcenten van de ouders wegbrengt. Over de prijs kan ze niet zeggen dat het niet te merken is, dat studenten het zich niet kunnen permitteren om aan busgeld te kunnen betalen. Waar ze kan helpen, helpt ze daarom ook graag.
Samen door een moeilijke tijd
Verder in het gesprek is naar voren gekomen, dat de studente zich plaatst in de schoenen van elk een. Zowel de busman als de student die het tarief niet kan betalen. Het is voor haar belangrijk dat er wordt gekeken naar een oplossing voor de ontstane situatie voor elke burger van het land. Ze is er verder van overtuigd, dat een ieder een steentje bij kan dragen en dat het hierdoor veel makkelijker wordt om door die druk, die de meeste burgers ondervinden, te kunnen gaan. Dit geeft ze afsluitend mee aan de redactie van Dagblad Suriname.
GW
