De gebeurtenissen tijdens de protestactie hebben het Surinaamse volk geschokt. Niemand had het voor mogelijk gehouden dat zoiets ooit in Suriname zou plaatsvinden. Wat de reacties betreft, zijn er twee groepen te constateren. De ene groep spreekt zijn afschuw uit en keurt het gebeuren resoluut af en de andere groep begint met het op zachte toon afkeuren van dit criminele gedrag, maar plaatst er luidop pal achteraan een MAAR achter. Maar er is armoede, maar de mensen hebben honger, maar de maatregelen zijn te hard, maar de president wilt niet naar de mensen luisteren enz.
De eerste groep geeft met zijn reactie aan, dat zijn waarden en normen nog steeds aanwezig zijn en de tweede groep zegt eigenlijk dat zijn normen en waarden al half verdwenen zijn. Zodra mensen excuses zoeken voor diefstal, plundering, brandstichting en mishandeling, is dat een teken van het kwijtraken van de menselijke waardigheid, het zelfrespect en het respect voor een medemens.
Velen hebben geen flauw idee van de schade die het land, met deze acties, is berokkend. Misschien zal het besef bij de mensen dagen als de financiële schade officieel wordt opgemaakt en gepubliceerd.
Als leek zie ik bedrijven die zijn beschadigd. Om meer beschadiging te voorkomen zijn de ruiten en deuren van grote bedrijven dichtgetimmerd, dus het zakendoen staat stil. Er is geroofd in de winkels, dus de winkeliers hebben verliezen geleden en zijn hun inkomsten kwijt. Werknemers zijn tijdelijk hun baan kwijtm omdat de eigenaars van de winkels hen voorlopig niet kunnen uitbetalen. Ook het toerisme heeft een flinke klap gehad. Mensen die aan het toerisme verdienden, staan nu droog. De scholen moesten dicht dus kinderen waren verstoken van onderwijs. Bussen reden niet dus konden mensen niet naar hun werk.
Schadeherstel kost miljoenen, het land heeft geen geld dus dat betekent weer minder geld voor de armen.
Ik had me slechts gefocust op de financiële schade. Ik werk veel met bejaarden en toen ik enkele oudjes hoorde zeggen, dat ze doodsbang waren en niet konden slapen, omdat ze weer werden herinnerd aan de afschuwelijke beelden van de jaren tachtig, besefte ik pas dat deze criminele acties ook geestelijke klappen hebben uitgedeeld die trauma’s tot gevolg hebben. Ik hoop dat het tot het volk, maar vooral tot de daders zal doordringen hoe groot de financiële en geestelijke schade is die is veroorzaakt. Een heel land in gijzeling houden door een criminele groep kan leiden tot anarchie.
Aan alle kanten wordt er nu geroepen dat dit nooit meer mag gebeuren, maar hoe kunnen we daarvoor zorgen?
In de eerste plaats zorgen voor goede scholing. Education is the most powerful weapon which you can use to change the attitude.
Er zijn wetten en regels, maar er is vaak gebleken dat men zich in Suriname daar niet aan houdt. Bijvoorbeeld voor elke protestactie moet er een vergunning worden aangevraagd. Dat gebeurt niet, men roept op tot actie via sociale media en lapt de regels aan zijn laars. Als zoiets netjes wordt aangevraagd, kunnen er maatregelen worden genomen om de actie en vooral het verkeer en de bescherming van burgers in goede banen te leiden. Hier moet dus strenger worden opgetreden. Geen vergunning dan ook geen actie!
Social media is de grote boosdoener. Er zijn groepen in het buitenland die stoken en geld neertellen om mensen op te ruien tegen de regering en etnische haat te zaaien. Ook daar moeten we van af. Deze boosdoeners zitten veilig in het buitenland en hoeven dus niet onder de gevolgen van hun daden te lijden. Het volk moet echter zo verstandig zijn om zich niet te laten leiden door fake nieuws en opruiing.
Nog een zeer belangrijk item is dat dit land moet zorgen voor een betrouwbaar en integer leger en politiekorps.
Het is gewoon een feit dat ons mooie land afglijdt naar een harde criminele kern. Criminele activiteiten die vroeger ondenkbaar waren in dit land, worden nu dagelijkse kost, beroving, inbraken, zware wapens, brandstichting. Dat betekent dat ook het leger en de politie moeten worden getraind en voorbereid om dit geweld te kunnen opvangen. Surinamers die hun land op zo’n manier vernielen, houden niet van hun land. Die misbruiken het land slechts.
Hoewel al deze maatregelen kunnen helpen, denk ik toch dat een positieve verandering ligt in handen van het volk. Als je een verandering wilt, begin dan bij jezelf. Als elk van ons fatsoen en respect zaait, kan de hele samenleving fatsoen en respect oogsten. Men moet fatsoen en respect zien als een steen die je in het water gooit en die kringen van dat fatsoen maakt die steeds wijder worden.
“Change will not come if we wait for some other person or some other time. We are the ones we’ve been waiting for. We are the change that we seek.” -Barack Obama
Josta Vaseur
