“De NPS is uit de coalitie gestapt.” Deze mededeling van de heer Rusland kwam niet als een verrassing, daar leden van de NPS, die officieel in de coalitie zitten, zich al maandenlang als oppositie opstellen. Het enige dat er is veranderd, is dat het nu officieel is, nu mogen ze officieel iets doen dat ze al deden. In een interview werd de vraag aan de leden gesteld hoe ze over de uittreding dachten. Het antwoord luidde eensgezind blijdschap en opluchting.
De opluchting kan ik wel begrijpen, omdat de NPS vanaf het begin niet als een volwaardig lid, maar als stiefkindje is behandeld. Maar, aan de andere kant hebben ze met deze beslissing laten zien dat ze geen doorzetters zijn en ook geen verantwoordelijkheidsgevoel bezitten. Als je beloften aan het volk hebt gedaan en aan een taak bent begonnen, hoor je niet op te geven als het moeilijk wordt. Toen het moeilijk werd, heeft men eerst de ondersteuning aan de coalitie bewust stopgezet en nu zijn ze er helemaal uitgestapt. You don’t have to be in a boxing ring to be a great fighter; as long as you are true to your promise, you will succeed in your fight.
Ook heeft de NPS met deze beslissing de vicepresident (vp) in de kaart gespeeld. De vp heeft de NPS vanaf het begin weggedrukt en de NPS heeft het jammer genoeg, laten gebeuren. De NPS is in het verleden een krachtige, gezonde partij geweest met fatsoen hoog in het vaandel. Hun kracht zat in integriteit en doorzettingsvermogen. Daarom werken ze graag samen met partijen die ook die integriteit en het fatsoen bezitten. Deze partij heeft altijd zeer goed samengewerkt met de VHP en ik denk dat ze ook dit keer weer hoopten op een gezonde samenwerking.
De ABOP heeft het ze echter zeer moeilijk gemaakt. Het verschil tussen een partij die politiek gezond en integer is en één die ongezond en corrupt is, is het verschil tussen een beerput met een behoorlijk deksel erop en een open beerput waarin geroerd wordt en continu stank verspreidt. De NPS kon die stank niet langer verdragen. Ze moest continu strijd leveren om haar zelfrespect te behouden.
Toch ben ik de mening toegedaan dat iemand je alleen je zelfrespect kan afpakken, als jij het hem geeft. Men heeft de NPS dus niet haar kracht afgepakt, ze hebben het door hun opstelling afgegeven. Ze hadden de pogingen tot wegdrukken moeten trotseren. Mensen lopen liever over de onderdrukker te klagen, dan dat ze zich afvragen waarom ze de ander toestaan om hen weg te drukken. If the vp wants to lynch you, that’s his problem. But if he got the power to lynch you, you gave him that power.
Niet alleen de NPS heeft te lijden gehad onder het gedrag van de vp. We weten zo langzamerhand dat de vp provoceert, doet wat hij wilt en zich gedraagt alsof hij het voor het zeggen heeft en dat de president hier niet tegen optreedt. Dus zijn we niet verbaasd dat de NPS niet is beschermd door de president. De NPS stond er alleen voor, dus de strijd aangaan tegen de vp, was bij voorbaat al een verloren zaak.
Ze hebben de behandeling van stiefkindje lijdzaam toegestaan en dat wekt niet de indruk van daadkracht. Vanaf de eerste keer toen de vp hun de functie bij staatsolie afpakte, hadden ze met grommen en bijten hun positie moeten beschermen, maar dat hebben ze niet gedaan. Sometimes fighting against evil is not a choice, but an imperative. De positie van de NPS had niet moeten afhangen van hoe ze werden behandeld, maar van hoe zij zichzelf behandelden. De NPS is nu dus niet wat haar is overkomen, maar wat zij zelf verkoos te zijn.
Het volk werd keer op keer geconfronteerd met onwaardig gedrag van de vp en heeft het, steeds geaccepteerd. De vp neemt steeds een vinger, maar is uit op de hele hand. Zal het hem lukken die hand te pakken of zal het volk die hand eindelijk in de boeien slaan? President Venetiaan heeft nog gepleit om deze regering te blijven steunen. Jammer genoeg is zijn advies genegeerd.
Denkt de NPS echt dat wat ze als coalitie niet voor elkaar hebben gekregen, ze het als oppositie wel kunnen klaarspelen? Is overlopen naar de oppositie echt een wijs besluit geweest? Ach, ze moeten maar zelf ervaren aan welke zijde het prettiger vertoeven is. In elk geval zal het volk bij de volgende verkiezing afrekenen met overlopers.
“The biggest wall you’ve got to climb, is the one you build in your mind.”
Josta Vaseur
