Om de sfeer in Paramaribo na de gewelddadige politieke uitbarsting van 17 februari tot zich te nemen en te beschrijven, werd een rondgang gemaakt in de uitgestorven stad en gesprekken aangeknoopt. Allerlei gevoelens borrelden op.
Rouwbetoon?
“De stilte die er heerst ademt de zoveelste domper uit die op het land is gelegd. Er wordt door een doorgaans luidruchtige bevolking zacht gesproken. Is dat onbewust rouwbetoon?”
Zoekend naar geborgenheid
“Bekomend van de negatieve handelingen die er zijn gepleegd, houden de mensen zich op in de geborgenheid van thuis. Zij keren zonder dat zij het zelf doorhebben tot zichzelf. Er vindt bezinning plaats.”
De schrik zit erin
“De uitstraling van de bevolking, opmerkingen, gesprekken, observatie en eigen gemoedstoestand geven aan, dat velen de schrik te pakken hebben. Meer dan dat besterven de mensen de diepere gevolgen, de onzekerheid waarin het land door de uitbarsting gezonken is”.
Instinct
Terloops werd opgevangen: “Het uittreden van de Nationale Partij Suriname (NPS) uit de regeringscoalitie heeft bijgedragen aan de ongeregeldheden. Hierdoor werd het instinct van de binnen-en buitenparlementaire oppositie, die het vooral op de VHP hebben gemunt hebben, wakker geschud. De aanval op de gewonde vijand werd opgevoerd.”
Onbewust
“De beslissing van de NPS om de coalitie de rug toe te keren heeft onbewust ertoe bijgedragen, dat de toeloop naar de protestdemonstratie van Stephano Biervliet toenam. De actievoerenden raakten geïnspireerd, enthousiaster en fanatieker. Van nature heetgebakerde personen, kwaadwilligen en scenarioschrijvers gingen, al dan niet met voorbedachte rade in over versnelling.”
Gezagsondermijnend
Gezegd wordt: “Er is geen sprake van een vonk, die oversloeg. Er wordt gesproken van slapende cellen die paraat staan om slagvaardig toe te slaan wanneer het hun uitkomt. Er kan gesproken worden van een georganiseerd verband. Onveiligheid wordt misbruikt als politiek wapen.”
De horde
“Meerdere politieke partijen hebben het over misdadigers en terroristen. Vermoed wordt, dat narcotica-kapitaal wordt ingezet om het wettelijk gezag te ondermijnen. Het is duidelijk, dat de politie en de andere gewapende machten onvoldoende in aantal zijn en de uitrusting ontberen, die nodig zijn om een horde in bedwang te houden…”
Met één been
“…Heeft de NPS krin skin? Zij heeft het zinkend schip net op tijd verlaten. Maar de deur werd niet helemaal gesloten. De ministers hebben hun functies neergelegd, maar er is met geen woord gerept over directeuren en andere functionarissen die zijn benoemd in het kader van de NPS-positie binnen de regering. Wordt het neerleggen van hun functies overgelaten aan de betrokkenen?”
Motivatie
“Het zou de NPS en Suriname goed doen als de partij, het al dan niet blijven aanzitten van de politiek benoemden zou motiveren.”
PL/Abop
“De PL en ABOP voelen zich niet geroepen om uit de regeringscoalitie te stappen. Het is publiek geheim dat de KTPI, Nieuw Suriname en PDO een blok vormden en met PL de verkiezingsstrijd ingingen. De kandidaten van de samenwerkende partijen werden op de PL-kandidatenlijst geplaatst.”
Onwaardig
“Na de verkiezingen distantieerde de PL zich totaal van haar medestrijders. Zelfs de toegang tot leden van het bestuur van PL wordt belemmerd. De bondgenoten worden in niets gekend en/of op de hoogte gehouden van het wel en wee, de koers die de coalitie vaart. Laat staan een bestuurs- of beleidspositie gegund! PL en ABOP tonen hiermee onwaardig gedrag. Maar dat is nu eenmaal de politieke gang van zaken. Het is een vorm van oplichting. Het drijft Suriname uiteen.”
Nationale ziekte
“Dit optreden Is niet alleen typerend voor PL. Vrijwel alle politiek partijen zijn hierdoor verziekt. Politiek- en persoonlijk verraad zijn een nationale ziekte. Het valt op, dat scheuringen binnen politieke partijen en andere organisaties vooral ontstaan wanneer leden en/of partijen zich ten volle inzetten om te overwinnen, maar wanneer de zege is behaald zij naar achteren geschoven worden. Daarna worden pajong-waaiers gekroond.”
Ontevredenheid
“Een schoolvoorbeeld hiervan zijn de politieke-activisten Josef Slagveer (nu wijlen) en Sharmila Geeta Mansaram, die zich met hart en ziel hadden ingezet voor hun partij. Uit ontevredenheid met het niet nakomen van de aan hun in het vooruitzicht gestelde positie, stapten zij over naar de oppositie.”
HD
