“Ik lijd eronder, maar laat de kinderen er niet onder lijden”

De plunderingen, vernielingen en brandstichtingen afgelopen vrijdag in het centrum van Paramaribo hebben impact op heel veel zaken in het land. “Ik heb mijn werknemer moeten melden dat ik niet op het werk kon verschijnen, omdat er geen bussen rijden”, zegt een man tegen een redactrice van Dagblad Suriname.

“Het is iets dat ik niet vaak doe, maar een taxi in deze tijd pakken is niet te permitteren. Ik heb het al zo moeilijk en probeer dagelijks op het werk te verschijnen, dat is door middel van de bussen, maar als het niet anders kan, dan kan het niet”, zegt de man. 

“Ik ben blij dat mijn werknemer het begrijpt, maar je hebt velen die ook niet op het werk zijn verschenen vanwege de staking. Bushouders die aangesloten zijn bij de Particuliere Lijnbushouders Organisatie (PLO) hebben in een spoedvergadering besloten dat de regering hun achterstallige brandstof compensatie meteen moet uitbetalen, anders gaan zij niet rijden. Ze moeten nog ongeveer 2 maanden aan brandstof compensatie krijgen. Maar, wij als burgers leiden ook onder de hele ellende.”

“Keer op keer is er wat. Gelukkig dat er nu, maandag nog geen school is, maar hoe gaan wij dan doen wanneer de school begint”, vraagt de man zich af. “Mijn kind is ongeveer al een hele week niet naar school gegaan en dan hebben zij maandag ook nog geen school, maar moeten zij dan van de week ook niet naar school, omdat de bussen staken. Er moet ten alle tijden een back up zijn, maar er wordt niet aan gedacht”, benadrukt de man. “Men speelt alleen in het land na zoveel gevallen over de hele wereld en in het land zelf moet je een back up hebben. Hoe moet ik als alleenstaande het dan doen? Ook al was ik in het bezit van een vervoer, ga ik moeten tanken en je gaat daarvoor ook genoeg op zak moeten hebben en maak daarnaast ook een ellende mee bij het pompstation.”

Een andere burger stelt, dat hij wel een bus kon vinden, maar dat hij veel meer moest neertellen dan normaal. “Ik vind het wel jammer, maar ik ben op het werk verschenen, ik weet alleen niet hoe ik naar huis ga. Er zijn wel kleine busjes die verdwaalt rijden, maar die vragen veel meer. Ik vernam van een goede vriend dat zij meer dan SRD 20 vragen. Hoe tover je dat nu tevoorschijn als je niet zoveel op zak hebt, ding sma ei doe nanga oenoe jere. Ik hoop dat het probleem opgelost wordt, want zo kan het niet verder. Ik lijd eronder, maar laat de kinderen er niet onder lijden.”

TM

error: Kopiëren mag niet!