Bouwen rond deze periode is heel moeilijk, zegt Urmila in gesprek met de redactie van Dagblad Suriname. “Ik zie het niet alleen bij mij, maar veel mensen die het niet zo breed hebben. Als je niet genoeg verdient, kan je ook niet denken aan bouwen of je huis renoveren. Als het regent zit ik vaak genoeg onder water en zet mijn huis vol bakjes om water op te vangen. Zolang de zon schijnt zit ik zonder zorgen, maar zodra het regent begint het.”
Urmila is huisvrouw en verkoopt snoepjes, ijsjes en enkele spullen uit Nederland voor haar deur. Daarnaast stikt zij ook kleren en gordijnen op bestelling. Enkele jaren terug werd zij zo ziek en de arts kon niet zeggen wat er met haar aan de hand was. Ze moet maandelijks voor een bezoek naar de arts.
“Het werd daarna erger en erger, dus besloten mijn man en ik dat ik gewoon thuis blijf en op de kinderen let. Minder oppas uitgaven, maar ik haal de kinderen wel op, intussen ben ik wel herstel door te bidden en mijn voedingspatroon te veranderen, maar ik weet nog steeds niet wat er met mij aan de hand was. Maar, ik probeer nu alles op alles te zetten, zodat ik tenminste iets goeds achterlaat voor mijn kinderen. Het gaat niet om het feit, dat wij niet een goed inkomen hebben, maar dat men een verandering kan brengen in deze ellende, maar toch niets doet. Het is heel erg moeilijk voor velen. Hoe verwacht men dat een huishouden van vijf het kan redden met een totaal loon van SRD 6.000, je kan helemaal niets doen”, benadrukt Urmila.
“Mijn man en ik hebben gelukkig enkele jaren terug ons erf gekocht en een huis gebouwd, anders zou het nu nog moeilijker zijn. Het redden is een puzzel, maar wij proberen het zeker voor onze kinderen. Ik hoop echt dat men wat aan de prijzen gaat doen. Het gaat niet alleen om het tarief van benodigdheden voor het bouwen, maar ook om levensmiddelen en andere dingen waaronder kleren en inboedel, eigenlijk alles. Er moet een verandering komen, want op de huidige manier wordt het erger en erger met de armen”, aldus Urmila.
TM
