Uit een recent gehouden poll op de website van Dagblad Suriname waarin lezers en volgers van de krant werd gevraagd welke immigranten zij graag zien komen, blijkt dat men bijvoorbeeld liever artsen ziet komen dan academici.
Van de 1.414 personen die de poll hebben ingevuld, hebben 433 stemmers (31 procent) voor de optie ‘Doktoren’ gekozen, gevolgd op de tweede plaats door ‘Landbouwers’ welke optie door 409 personen werd aangevinkt, 29%.
207 mensen zien graag ‘Academici’ komen (15 procent), gevolgd door ‘Verpleegsters’ waar 181 mensen (13%) voor kozen.
Dat er een relatief grote groep burgers is die graag artsen, maar ook verpleegsters, zien komen is niet vreemd. Immers, de algehele gezondheidszorg in Suriname schreeuwt om artsen en verpleegkundigen. Er is al geruime tijd sprake van een zekere leegloop in ziekenhuizen. Artsen, specialisten en verpleegkundigen vertrekken, moe van alle problemen, slechte betaling, tekorten aan medicijnen, defecte apparatuur, etcetera. Van de vertrekkende zorgmedewerkers zoeken de meesten in heil elders in de regio, het Caribisch gebied (met name Curaçao, maar ook in Nederland. Dat noopt een enkel ziekenhuis zelfs weer om personeel uit het buitenland naar Suriname over te laten komen, vooral uit het verre Aziatische land Filipijnen, maar ook uit Cuba en …. Nederland.
Burgers lijken ook de komst van academici toe te juichen. Suriname is niet echt rijk aan academisch geschoold personeel, in welke sector dan ook. Overal zijn academici meer dan welkom. Het ontbreekt het land nu eenmaal aan voldoende hoog geschoold en gekwalificeerd personeel. Daarmee wordt de samenleving welhaast dagelijks geconfronteerd. Immers, op vele beleidsterreinen bij ministeries blijken nauwelijks deskundige beleidsmedewerkers werkzaam te zijn. Met weinig papieren, diploma’s, worden mensen bij ministers op hoge posten geplaatst en dat komt het land niet ten goede.
Opbouwen?
Een land opbouwen is welhaast onmogelijk zonder hoog, academisch, opgeleid kader. Suriname is al sinds 1975 aan het opbouwen en het schiet maar niet op. Het is aanmodderen, ad hoc beleid, pappen en nathouden beleid, rapportje hier rapportje daar-beleid, commissie hier commissie daar-beleid, kortom ongestructureerd beleid.
Wil je als land iets betekenen in de wereld, dan moet er absoluut hoog geschoold kader voorhanden zijn die op een deskundige wijze beleid kunnen ontwikkelen, uitstippelen en (laten) uitvoeren.
Academici uit bijvoorbeeld Nederland zijn dan ook zeker welkom en kennelijk wordt dat door vele Surinamers ingezien en begrepen.
Overigens, 46 personen – 3 procent – die de poll hebben ingevuld hebben de optie ‘Bankiers’ ingevuld…. Dat zijn waarschijnlijk mensen die niet echt een hoge dunk hebben van de wijze waarop banken in het land worden geleid en bestuurd. Het is ook in de lokale bancaire wereld trouwens niet vreemd, dat daar mensen werkzaam zijn op hoge posten die niet in het bezit zijn van een Surinaams paspoort. En dat duidt weer op een tekort aan hoog academisch geschoold personeel in het land…
PK.
