“Alles wordt duurder en duurder. Naast me zelf voeden, kan ik mijn honden niet eens meer voeden. Ik gebruik breuk rijst voor mijn honden en dat is nu ook zo duur geworden.Wat gebeurt er?”, vraagt een vrouw zich af. “De prijs van vijf kilo rijst voor mij is zelfs ook verhoogd en ook enkele andere producten. Wat moet ik nu doen? Mijn gezin en ik leiden nu niet alleen eronder, maar ook mijn dieren. Wat hebben zij iemand nu aan gedaan? Waar van het land kan ik met een gerust hart leven en opbouwen?”
Een bejaarde burger geeft in gesprek met een redactrice van Dagblad Suriname aan, dat zij helemaal moe van de situatie is. “Ik heb al niet genoeg op zak en heb ook nog een rekening bij de winkel. Ik moet elke dag eten, maar weet ook niet hoe ik aan dat geld moet komen. Ik heb geen kinderen en mijn man is het afgelopen jaar gestorven. Hoe verwacht men, dat een burger op een bepaalde leeftijd het moet overleven, zonder extra inkomen?” vraagt de vrouw zich af.
“Een vrouw op een bepaalde leeftijd gaat niemand werk willen bieden en ik heb ook niet zoveel kracht in mij. Maar, ik probeer het niet op te geven, ik probeer het dagelijks en die mevrouw bij de winkel helpt mij vaak ook. Zij weet dat ik haar beetjes bij beetjes ga betalen, ook al maak ik weer een andere rekening. Het zou ook heel goed zijn als zo’n gebaar ook vanuit hogerhand zou komen.”
TM
