We hekelen de dubbelzinnige houding van de NPS in de coalitie, maar we moeten toch stilstaan bij de spreekbeurt die op haar typerende wijze en gepassioneerd is gehouden gisteren door het DNA-lid Patricia Etnel. De parlementariër sloeg een aantal behoorlijke spijkers met koppen. Het is onmogelijk hoe de Surinaamse regering, terwijl ze gebukt gaat onder zware liquide beperkingen, een aantal opties om de inkomsten van de regering te verhogen, ongemoeid laat. Het DNA-lid haalde een aantal cruciale punten aan. aan de middelenzijde, dus waar de inkomsten op de staatsbegroting worden genoteerd. Het DNA-lid haalde aan. dat de visvergunningen die door het ministerie van LVV worden uitgegeven, een magere SRD 25 miljoen zullen opbrengen. Dat is op een koers van 1 op 30, niet eens 1 miljoen USD voor onze rijke visgronden: het is maar circa 800.000 USD. Op maandbasis is dat USD 70.000. Dus voor de vele vis die gevangen wordt in onze wateren wordt per maand USD 70.000 betaald door de vergunninghouders en dat is ongelooflijk laag.
Suriname zou niet meer dan 300 SK-visvergunningen uit moeten geven, maar er zouden 400 vergunningen zijn uitgegeven. Er zouden maximaal 23 trawlervergunningen zouden moeten uitgegeven, maar er zouden 45 vergunningen zijn uitgegeven. Dat is vermeld in een bericht van de pers in oktober 2022. Dat komt neer op een zeer magere en gemiddelde USD 157 per maand per vergunning en dat is SRD 5.000 per maand. De grote visvergunningen komen er dan ook nog bij en dat betekent dat dit bedrag veel lager zal uitkomen. Wat is het ministerie van LVV precies aan het doen? Dat is niets ander een uitverkoop van onze visgronden door LVV c.q. de regering.
Een ander voorbeeld dat het lid aanhaalde is een totale inkomsten uit de houtconcessies en gerelateerde heffingen. De ministeries van GBB en Financiën zouden samen niets eens een SRD 50 miljoen ophalen per jaar. Dat komt neer op een magere USD 1.6 miljoen per jaar en USD 130.000 per maand. Ook dat bedrag is een beschamend bedrag en het is een aanfluiting van een dienst als SBB die heel hoog worden betaald en een enorme beslag leggen op de middelen qua operations. Het aantal uitgegeven houtkapconcessies is niet zo gemakkelijk te ‘googlen’. maar het bedrag is gelet op het grote bos van Suriname en de houtblokken die de hele dag vanaf het district Para en ‘achterop’ naar het stedelijk gebied en de houtzagerijen, een aanfluiting voor de beide ministeries en ook SBB. Het is inmiddels bekend dat er corruptie is bij de douane waardoor de Staat Suriname geen controle heeft over het hout dat geoogst wordt en het land uitgaat. We is het zo dat Surinaams hout op de nationale markt enorm duur is.
Een ander belachelijk bedrag is dat van grondhuur en alle daaraan gerelateerde rechten. Op dit stuk wordt een schrale SRD 20 miljoen opgehaald per jaar, SRD 1.7 miljoen per maand (USD 52.000). Grondhuur wordt geheven over domeingrond is middels de L-decreten in 1983 ingevoerd. Het aantal uitgegeven hectaren domeingrond is in de tientallen duizenden. Het bedrag dat aan grondhuur wordt opgehaald is een symbolisch bedrag. De regering had het doel om deze heffingen (canon) op te schroeven maar dat is waarschijnlijk niet van de grond gekomen. Een ander heel opmerkelijk bedrag aan de inkomstenzijde is dat van de vermogensbelasting. Daar wordt een beschamend bedrag van SRD 8 miljoen SRD per jaar genoemd. Suriname zou in totaal 40.000 allerlei kleine en grote bedrijven hebben.
Als we ervan uitgaan dat 10% van de bedrijven een vermogen hebben dan komen we op een aantal van 4.000 bedrijven. De regering geeft aan dat er 150.000 huishoudens in Suriname zijn waarvan 60.000 hulp behoeven van de regering. Als van de restant van 90.000 maar een 5% vermogende huishoudens zijn dan komen we op 4.500 gezinnen. Samen komen de vermogende gezinnen en de bedrijven op een naar beneden afgeronde aantal van 8.000. Dat is per jaar SRD 1.000 vermogensbelasting per jaar. En is dat geen beschamend bedrag?
Een opvallend beschamend bedrag is ook wat men wil ophalen aan huurwaardebelasting: een schrale SRD 8 miljoen. Dat terwijl alle huishuren in valuta zijn, wat verboden is, maar waartegen de regering niet optreedt. En omgerekend zijn alle huishuren vanaf SRD 6.000 naar boven.
Het DNA-lid van de NPS presenteerde ook een overzicht van de subsidies die al vanaf 2016 zijn afgebouwd, zodanig dat ze al jaren niet meer in de begroting voorkomen. Het DNA-lid geeft aan, dat toen de bezuinigingen werden doorgevoerd, de partijen in de huidige coalitie daartegen hebben geprotesteerd en letterlijk op de barricades hebben gestaan. Nu ze aan de macht zijn zetten ze de bezuinigingen niet alleen voort, maar wordt alle restjes subsidie afgebouwd. De afgebouwde subsidies hebben onder andere te maken met onderwijs, volkshuisvesting, brood en melk, babyvoeding en het gemakkelijk maken dat de vrouwen ook naast de mannen naar het werk kunnen (opvang en crèches).
Concluderend kunnen we dus zeggen dat het zeer jammer is dat de regering allerlei maatregelen op de samenleving uitstort, maar weigert om bij de brede schouders de middelen te gaan halen. De grootste gebeten hond in het nalatige beleid van de regering is de loontrekker. Die ervaart nu wat het betekent om een ‘werkende arme’ te zijn.
