“Als er geen rijst is, eet een brood.” Zo klinkt het in vele huishoudens en er is zelfs een bekend Surinaams lied voor gemaakt. Echter begint brood een luxe te worden en voor velen onbetaalbaar. Broodprijzen zijn zowel bij de warme bakkers in de buurten alsook bij de grote bakkerijen zijn flink omhoog gegaan. Zowel de puntjes als melkbrooden zijn in prijs verdubbeld afgelopen tijd. Desondanks moet brood voor het gros van de bevolking op tafel gezet worden. Vaak één keer op een dag bij het ontbijt, maar bij velen ook als avondmaaltijd.
Belegde broodjes
Belegde broodjes worden overal in het land verkocht. Bij scholen, kantoren, taxibedrijven, drukke winkelcentra of langs de weg. Belegde broodjes zijn voor velen een hartige en al dan niet een gezond ontbijt. Toespijs als ei, kip, saucijzen, vis, groenten en kaas zijn bij velen populair. Vooral op scholen worden vele broodjes gekocht en geconsumeerd.
De prijzen van een belegd broodje variëren volgens een steekproef van Dagblad Suriname van SRD 20 tot boven de SRD 100. Studenten krijgen vaak van ouders, die het druk hebben of andere bezigheden hebben, geld mee om brood te kopen. Dat is echter voor grote delen van de middenklasse een steeds grotere uitdaging. Personen in de lagere klassen kunnen een belegd broodje totaal niet meer permitteren. Voor zowel scholieren als werknemers is het een uitgave die de portemonnee diep raakt.
Kosten
In gesprek met Dagblad Suriname delen leerlingen van een middelbare school in Paramaribo hun ernstige zorgen over de oplopende kosten voor brood en van andere basisbenodigdheden. Transport is één daarvan. Ook alle andere kosten, internet, voeding en drank en printen zijn torenhoog. Het kan volgens deze groep niet zo verder gaan.
“Waarom kan de regering brood niet goedkoper maken”, stelt een student aan de Anton de Kom Universiteit. “Dagelijks moeten wij dr lange rit naar en van de faculteit maken. De bustarieven zijn aanzienlijk verhoogd en de diensten zijn niet optimaal. Je kan daarna niet eens een broodje meer kopen. Het is verschrikkelijk. Met de hoge prijzen van haast alle essentiële zaken komen wij in ernstige problemen. Vooral zij die van buiten de stad komen. Het is ondraaglijk.”
