Elk verstandig mens weet dat je nooit meer geld moet uitgeven dan je hebt. Lenen mag, maar bereken van tevoren hoeveel je zou kunnen aflossen en pas het te lenen bedrag daarbij aan.
Lenen lijkt op dronken zijn, de kick voel je direct, maar de kater van terugbetalen komt daarna. We weten dat de vorige regering enorme schulden heeft gemaakt en die kick van ‘I have money!’ heeft gehad, maar de regering die het stokje heeft overgenomen, zit met die kater opgescheept en zoekt nu naar manieren om die schuld af te lossen.
De president reist en voert gesprekken met de schuldeisers om schuldsaneringen voor elkaar te krijgen. Het gaat niet alleen om het terugbetalen van de schuld, maar ook om de angst en onzekerheid. Schuldeisers, vooral China, hebben, door die grote lening een stevige greep op Suriname gekregen en proberen daar hun voordeel mee te behalen. De president moet als ’t ware op z’n knieën om bij schuldeisers te pleiten voor schuldsaneringen maar tegelijkertijd moet hij daadkracht tonen om zijn land te beschermen tegen chantage. Daarom zijn de gesprekken met de schuldeisers vaak moeilijk en vernederend. Geen mens vindt het prettig om zichzelf te vernederen, vooral niet voor iets dat een ander heeft veroorzaakt. Een dapper man is hij die, uit liefde voor zijn land, deze vernederende klus op zich neemt.
Velen reageren negatief op die reizen: “Hij geeft veel geld uit aan reizen!” Wanneer ik deze reacties hoor, kan ik alleen maar concluderen dat men totaal geen inzicht heeft in de schuldenlast waaronder Suriname gebukt gaat. Je hoeft geen econoom of super deskundig te zijn om te begrijpen dat het land het financieel erg zwaar heeft. Er moet geld worden uitgegeven om te gaan onderhandelen en projecten en vruchtbare samenwerkingen voor Suriname te realiseren. Voor zulke gesprekken moet je de schuldeiser in de ogen kunnen kijken en zijn lichaamstaal kunnen lezen, dus is online communiceren geen optie.
Naïevelingen focussen zich slechts op wat de reis kost en roepen dan spottend, ‘waar zijn de investeerders, waar zijn de geldbedragen die je hebt binnengehaald?’ Men begrijpt niet dat dit een proces is en dat er daarom niet direct zichtbare resultaten te zien zijn. Misschien zal deze regering later van de resultaten kunnen profiteren, maar het zou ook de volgende regering kunnen zijn die in een gespreid bedje komt te liggen.
Er wordt na elke reis in de DNA en in media uitleg gegeven over de schulden, de gevoerde gesprekken en het bereikte resultaat. Het gros van het volk luistert niet of slecht of kan hetgeen gezegd wordt, niet begrijpen en roept daarom dat er meer en beter moet worden gecommuniceerd. There’s a lot of difference between listening and hearing.
Pas wanneer je leert te luisteren om te begrijpen, in plaats van te reageren zonder echt te luisteren, zal er echt inzicht in de materie zijn. Daarom is het raadzaam om het voor ze te breken in ptjien monnie.
President Venetiaan heeft met de heren Telting en Hildenberg ons failliete land weer op de rails geholpen. Bij zijn vertrek liet hij een flinke kasreserve achter.
De regering Bouterse had dus een goede start zonder schuldenlast en ook geen bewust opgezette vallen en kuilen, zoals last minute benoemingen en dat maakte regeren prettiger. Echter bij vertrek lieten ze wel een failliet land achter, veroorzaakt door enorme nationale en internationale leningen en ook nog bewust opgezette boobytraps. Men dacht daarmee het de nieuwe regering moeilijk te maken, maar het volk werd de dupe.
-In 2015 waren er slechts 2 leningen.
– Maar in 2016 kreeg men de smaak te pakken en werd er nog 23 keer geleend.
– In 2017 kwamen er 16 leningen bij.
– In 2018 groeide het aantal met 26 leningen
– En in 2019 kwamen daar weer 22 leningen bovenop.
– In 2020 waren het slechts 2 leningen en die zijn merendeels geïnvesteerd in productieve bedrijven: cassavefabriek, ananasfabriek, suikerfabriek (minister Algoe), SLM, Telesur, EBS, Salaris DNA en ministers, etc etc.
De conclusie die hieruit kan worden getrokken, is dat er in vijf jaar enorme bedragen tegen woekerrentes nationaal en internationaal zijn geleend. De hamvraag is wat heeft men met het geld gedaan?
Onbegrijpelijk dat landen een regering geld bleven lenen, zonder te controleren of het geleende bedrag en de rente wel konden worden terugbetaald.
Ook hebben vele bedrijven projecten op de pof uitgevoerd en eisten van de huidige regering onmiddellijke uitbetaling. Kortom de vorige regering heeft op zeer onverantwoorde wijze geld in binnen – en buitenland geleend en de terugbetaling afgeschoven op de zittende regering.
Het is altijd het volk dat betaalt voor corruptie en wanbeleid. De niet-populaire maatregelen drukken daarom zwaar op het volk. Sommige maatregelen zullen goed uitpakken en andere misschien niet.
De regering schrok bij confrontatie met de werkelijke grootte van de schulden, maar is niet weggerend. Men probeert de schulden en rente af te lossen, en tegelijkertijd de kapot geslagen instituten te herstellen en ook om het volk niet te laten verzuipen. Laten we dankbaar zijn voor hun inzet.
Laten we daarom het goede complimenteren en bij fouten onze hulp aanbieden.
“Wars in old times were made to get slaves. The modern implement of imposing slavery is debt.”
Josta Vaseur
