Het gesprek van de dag is de invoering van belastingen. Suriname heeft sinds jaar en dag haar volk gesubsidieerd. Land en volk werden ondersteund door de inkomstenbronnen. Dat ging goed, totdat enkele politieke leiders zich de inkomstenbronnen toe-eigenden, met het gevolg dat het geld in privé zakken verdween en er haast geen geld overbleef om het land te besturen. Het gevolg was dat de armen armer werden en de rijken rijker.
Men verwijt de huidige regering de armoede waarin we verkeren, maar dat is niet terecht. De huidige regering heeft juist de moed gehad om het systeem van graaien en subsidiëren te doorbreken met als doel om het volk te begeleiden naar zelfredzaamheid en het land tot ontwikkeling te brengen. We kunnen helen noch bouwen als, enerzijds, de rijken van onze samenleving zich verrijken met onze inkomstenbronnen en anderzijds, als de armen achterover leunen en liefdadigheid verwachten.
De genomen maatregelen zijn hard maar noodzakelijk. De weg naar zelfstandigheid is niet gemakkelijk. Het gros van het volk ziet slechts de gevolgen voor zichzelf en niet het grotere plaatje, namelijk dat het land tot ontwikkeling wordt gebracht.
Een van de genomen maatregelen is de recent aangenomen belastingwet. Belastingen zijn verplichte heffingen van de overheid aan inwoners. Sommige belastingen worden direct geheven bij de belastingplichtige, zoals inkomstenbelasting en OZB. Andere belastingen worden indirect geheven. Een voorbeeld hiervan is omzetbelasting, die betaald wordt door consumenten, maar is verwerkt in de verkoopprijs van producten en diensten.
Belastingen worden door een regering geheven over inkomsten, uitgaven en bezit. Het primaire doel van belasting is het generen van inkomsten voor de overheid, waarmee openbare voorzieningen in stand gehouden kunnen worden.
De belangrijkste functie van belasting is dus de budgettaire functie. Deze functie houdt in dat de opbrengst van de belasting, is bedoeld voor het financieren van voorzieningen voor het volk. Bijvoorbeeld gezondheidszorg, kinderbijslag, sociale voorzieningen, onderhoud van wegen en dijken, voor veiligheid, politie, onderwijs, en nog veel meer. Belasting betalen is dus nodig om de overheidsuitgaven te kunnen bekostigen. Die overheidsuitgaven zijn weer nodig om een samenleving te creëren waarin iedereen zich kan ontwikkelen en ontplooien.
De belastingen zijn dus het financiële fundament voor een land. Daarmee wordt de samenleving ondersteund en wordt het land bestuurd.
Vele overheden moeten het doen met het geld dat binnenkomt via de inkomstenbronnen. Daarom is het een slechte zaak als de inkomstenbronnen van een land privébezit zijn en vooral als er geen belasting over wordt betaald. Er blijft dan weinig geld over voor ontwikkeling. De ontwikkeling komt dan traag op gang.
Er wordt veel uitleg gegeven over deze nieuwe wet en toch is de meest gehoorde klacht dat mensen door de vele uitzonderingen (vangnetten voor de minder bedeelden) niet echt weten waar ze aan toe zijn. De communicatie naar het volk is goed en toch moet voor velen deze uitleg worden gebroken in ptjien monnie. Het land is failliet en men heeft geld nodig. Het is niet de bedoeling dat mensen meer belastingen moeten gaan betalen. De verhoging van de belastingvrije grens voor loontrekkers moet de belastingdruk verlagen, zodat de verhoging van de prijzen met btw minder of niet zal worden gevoeld.
Het invoeren van een btw-stelsel is niet gemakkelijk omdat diverse sociaal politieke factoren een rol spelen. De meerderheid aan de top heeft eigenbelang en werkt dus niet graag mee aan deze veranderingen.
Het invoeren van deze btw kan grote gevolgen hebben voor de economie van Suriname. Invoering van een btw voor sectoren die voorheen niet of nauwelijks met de omzetbelasting van doen hadden, kan leiden tot een forse prijsverhoging. Maar ook voor sectoren die wel onder de omzetbelasting vielen kan de invoering van de btw en de afschaffing van de omzetbelasting significante effecten hebben op de prijs.
Dat belastingen het financiële fundament zijn van een land, heeft vooral Nederland al bewezen. Deze belastingwet is dus een stap vooruit.
Het volk zal die omschakeling moeten maken van afhankelijk naar zelfredzaamheid en dus verantwoordelijkheid moeten nemen.
Dat is niet gemakkelijk, but with working and creating light for others, we also light our own way.
De burger zal de prijzen zien stijgen als gevolg van de invoering van die wet. We hebben al eerder gezien dat de winkeliers in een nijpende situatie egoïstisch handelen en naar manieren zoeken om woekerwinsten te maken.
Raadzaam is om ons niet door egoïsme te laten leiden maar door empathie, elkaar te helpen en te ondersteunen want verenigd staan we altijd sterk, maar verdeeld gaan we de ondergang tegemoet.
“Change will not come if we wait for some other person or some other time. We are the ones we’ve been waiting for. We are the change that we seek. (Barack Obama)”
Josta Vaseur
