Met instemming heb ik vorige maand uw Redactioneel artikel ‘NIMOS oftewel… Als het kalf verdronken is dempt men de put’ gelezen. Ik ben het eens met de schrijver. De milieuvervuilers worden in bescherming genomen door hooggeplaatsten.
Een kennis wilde de luchtkwaliteit in haar wijk, Paramaribo-Noord, laten meten en belde naar de Arbeidsinspectie van het ministerie van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken op 12 augustus 2022 en kreeg als reactie, dat hun meter defect is en werd verwezen naar de Anton de Kom Universiteit van Suriname. Bellen en ook mailen naar een functionaris die mijn kennis op weg zou kunnen helpen, bleek zinloos, de persoon was niet te bereiken.
Hierna bellen naar het NIMOS had als resultaat, dat zij geen metingen doen en werd verwezen naar een bedrijf ergens aan de J. Lachmonstraat. Dit bedrijf doet wel metingen, maar het tarief moest nog berekend worden. Na steeds bellen naar het bewust bedrijf voor het antwoord bleek dit ook al verspilde energie en gaf zij er de brui aan.
Hetgeen u aangeeft in uw redactioneel artikel met betrekking tot de districtscommissarissen klopt ook wel. Er wordt vaak stoere taal gebezigd, maar waar ze hun tanden echt moeten laten zien durven ze niet òf mogen ze misschien niet.
Ik ga er vanuit dat niet alleen ik uw artikel gelezen heb, maar zoals altijd is de meerderheid zwijgzaam en levert geen bijval; wie praat nog over de maffiapraktijken op een vergadering van aandeelhouders van een financiële instelling,waarna er ook respecteren van de praktijken wordt gevraagd? Een heel ‘mooi ‘ voorbeeld voor de jongeren!!
E.S.
