“God zij met ons Suriname”, voorwaar een treffend begin van het Surinaams volkslied en zeker goed ter overdenking van wat zich thans afspeelt in ons geliefd land; het lijkt er steeds meer op dat God afstand neemt van ons switi Sranan. Land en volk zijn meer dan voorheen in een sociaaleconomische malaise en depressie beland, terwijl moreel- en integriteitsverval, corruptie, zelfverrijking, verarming, criminaliteit verruwing, nepotisme, onzekerheid, angst en gebrek aan concrete daadkracht bij de regering hoogtij vieren.
Hoewel ik daartoe wederom een poging doe, vraag ik mij tegelijkertijd in gemoede af hoeveel zin het nog heeft om energie te steken in het steeds weer vragen van aandacht voor de toegenomen en alsmaar verruwende criminaliteit in Suriname. Als bezorgde burger, heb ik tot dusver tevergeefs een aantal artikelen aan dit fenomeen gewijd; bovendien heb ik daarover ook persoonlijk en telefonisch gesprekken gevoerd met politietoppers.
De regering komt steeds weer met uiteenlopende plannen ter beteugeling van de verruwende criminaliteit, waarvan concrete resultaten nog steeds op zich laten wachten. Weliswaar blijkt justitie al het mogelijke daartoe te willen doen, maar tot nu toe lijkt dit niet meer dan op “dweilen met de kraan open”. Het is nog steeds schering en inslag, dat hardwerkende burgers haast dagelijks op misdadige wijze worden beroofd en zelfs op gruwelijke wijze worden beroofd of om het leven worden gebracht. Deze situatie is zeer zorgwekkend, beangstigend, onwenselijk, onhoudbaar en schreeuwt om een structurele oplossing!
Criminaliteit en enkele oorzaken daarvan.
Criminaliteit heeft zich inmiddels wereldwijd tot een sociaal maatschappelijk probleem ontwikkeld, is veelzijdig van aard en kort samen te vatten als: “alles wat door een wettelijke bepaling als misdrijf strafbaar is gesteld. Vaak liggen er meerdere (uiteenlopende) oorzaken ten grondslag aan crimineel gedrag en kan er sprake zijn van een combinatie van een aantal factoren, waarbij vooral valt te denken aan criminele en/of ruziemakende ouders/families, armoede, huiselijk geweld, werkloosheid, ineffectieve discipline in de opvoeding, weinig toezicht door opvoeders, het secundair milieu (vriendenkring), lage intelligentie en hoge buurtcriminaliteit. Opvallend is, dat de algemene criminaliteit volgens de statistieken afneemt, terwijl de praktijk het tegendeel laat zien.
Aanbevelingen
Doelmatige bestrijding van de georganiseerde criminaliteit dient mijns inziens onlosmakelijk gepaard te gaan met een goed georganiseerde aanpak; alle beschikbare capaciteiten, middelen en (beveiligings)diensten dienen samen gebundeld te worden en aangestuurd te worden door professionals. Er dient op structurele basis een no-nonsense zero tolerance beleid te worden gevoerd, waarbij de aanpak van vooral grensoverschrijdende criminaliteit, zoals: corruptie en zelfverrijking, smokkel en gekwalificeerde diefstallen, illegaal wapenbezit, inbraken, barbaarse levensberovingen, roofovervallen, mishandelingen en verkrachtingen harder aangepakt dienen te worden! Ik breng in herinnering, dat dezerzijds al meerdere oplossingsmodellen zijn aangedragen, waarvan de haalbaarheid nog steeds actueel is, en zeker ernstig ter harte dienen te worden genomen.
Zoals bekend, heeft de politie als voornaamste taak de zorg voor de handhaving van de Surinaamse rechtsorde, en dus in de ruimste zin des woord ook concrete bescherming van de bevolking. Ons politieapparaat staat dan ook voor enorme uitdagingen en dient daarvoor logischerwijs ruimschoots te worden voorzien van voldoende goed opgeleide manschappen en adequate middelen.
Om te beginnen, dienen de ongeveer driehonderd opgeleide politieambtenaren, die momenteel zijn ingezet om regeringsfunctionarissen en beleidsmakers te beveiligen, terstond te worden teruggeroepen naar het Korps en structureel ingezet te worden voor primaire politietaken. Daargelaten de vraag of er daadwerkelijk behoefte is aan zoveel beveiligers, kan het beveiligingswerk, evenals voorheen, behoorlijk worden uitgevoerd door andere (getrainde) beveiligers en diensten, zoals de Beveiligings- en Bijstandsdienst Suriname (B.B.S.). Uiteraard zullen de daartoe strekkende wet- en regelgeving en het Politiehandvest, zo nodig, voortvarend dienen te worden herzien. Overigens behoeft het geen nader betoog, dat de politieambtenaren ook dienen te worden ontlast van overbodig administratief werk; hiervoor kan burgerpersoneel worden ingezet.
Voor langer uitstel en/of laksheid en loze beloften, vanuit justitiële- en regeringszijde, is er absoluut geen ruimte meer; “terwijl het Surinaams gras groeit, sterft het vee”! Meer dan voorheen, dienen de minister van Justitie en Politie, mr. Kenneth Amoksi en zijn team slagvaardig spijkers met koppen te slaan! Het Surinaamse volk smacht ernaar, en heeft echt geen boodschap aan incidentele berichten over aanhouding van verdachten. Ook de recente persconferentie van vp Ronnie Brunswijk heeft niet kunnen zorgen voor enige geruststelling in de samenleving; de criminelen gaan immers ongestoord verder met hun wandaden.
Vooralsnog lijkt het meer op een droom, maar de samenleving blijft erop hopen dat een gestructureerde, effectieve en efficiënte aanpak van de steeds verruwende criminaliteit zonder meer zal kunnen leiden tot een veilig en vrij gevoel bij alle rechtgeaarde burgers en toeristen!
Suriname voorwaarts, naar betere tijden!
Roy Harpal.
