Het merendeel van de bevolking blijkt zich vrij te voelen om een politiek getinte mening openbaar te uiten en dat is toch een opmerkelijke conclusie. Die conclusie kan worden getrokken uit de uitkomst van een poll op de website van Dagblad Suriname. In deze poll werd lezers en volgers van Dagblad Suriname gevraagd “Kunt u vrij en in het openbaar uw politieke mening uiten?”.
Van het totaal aantal van 878 uitgebrachte stemmen, bleken maar liefst 485 personen de optie ‘Ja’ te hebben aangevinkt, 55 procent. 393 mensen zijn van mening dat zij niet vrij zijn om in het openbaar een politieke mening te uiten (45%).
Dat zoveel mensen zich vrij voelen om te kunnen zeggen wat ze willen over politieke issues in het openbaar, is toch opmerkelijk te noemen. Immers, in Suriname kun je genadeloos worden afgerekend op je politieke mening. Vaak wordt kort door de bocht, kortzichtig, gereageerd door mensen op politiek inhoudelijk getinte opmerkingen van personen, vooral op social media…. daar is het welhaast aan de orde van de dag. Suriname is klein, Suriname is een land waar mensen veel kletsen, tori praten, roddelen vooral. Het is feitelijk een groot dorp waar iedereen iedereen kent.
Wanneer je je als burger kritisch publiekelijk uit over een politieke kwestie, over een politicus of een minister dan word je al gauw verbaal en in schrift, in ‘posts’ op social media, zwaar bekritiseerd, afgebrand zelfs. Het kan zelfs gevolgen hebben in je dagelijks leven, in je werk, in je sociale contacten. In Suriname ben je al snel ‘gekleurd’ als je een politieke mening of visie uit. Je bent al snel groen, oranje, geel of paars ook al ben je als individu, als persoon, (partij) politiek onafhankelijk, maar heb je wel het recht om gewoon je mening of visie te ventileren in het openbaar.
Gelet op de veelal wrede en ongenuanceerde wijze waarop Surinamers kunnen reageren wanneer je je politiek getint uit en je meteen in een politiek gekleurd hok wordt opgesloten, is het positief, dat toch zo velen zich desondanks vrij voelen om zich in het openbaar politiek te uiten, ondanks de eventuele consequenties voor die persoon. Dat lijkt erop te duiden, dat die personen zich weinig aantrekken van eventuele aanvallen en kritieken nadat zij zich politiek hebben geuit. Dat is toe te juichen.
Het is toe te juichen, dat velen zich kennelijk niet laten intimideren, muilkorven en gewoon zeggen wat ze voelen en vinden van politieke kwesties, issues en zaken en ook van politici en ministers. Dat is ook onderdeel van een democratie en van een rechtsstaat en dat is Suriname, ondanks de kritieken.
PK
