In de rechtszaak van de Decembermoorden is een belangrijke uitspraak gedaan door het Hof van Justitie. De wraking was gericht tegen de militaire rechter Dennis Kamperveen. De wraking is door het Hof van Justitie afgewezen. Het Hof bestaat uit 3 rechters. Het gevolg van de afwijzing van de wraking is, dat het 8 decemberstrafproces gisteren verder is voortgezet en dat de genoemde militaire rechter gewoon aan de zaak mag participeren.
Door de verdediging van de hoofdverdachte was aangegeven dat de rechter een naast familielid zou zijn van een der slachtoffers en vermoorde personen tijdens de 8 Decembermoorden, namelijk André Kamperveen. Dit is de charismatische FIFA- en radiopersoonlijkheid die vanwege zijn mediabetrokkenheid is vermoord. De rechter is van oordeel, dat de wraking niet gegrond is. De rechter is geen volle neef van het slachtoffer André Kamperveen. Er is sprake van verwantschap als er een gezamenlijke vader of ten minste een gezamenlijke grootvader is. Hier is pas de maar overgrootvader gezamenlijk. Het is dus geen familie in de dichtstbijzijnde lijn.
De verdediging had deze uitspraak kunnen verwachten, omdat de wetgeving met betrekking tot de strafvordering op dit stuk heel helder is. Het Hof baseerde zijn oordeel ook erop, dat er geen contact is met de familie en dat hij geen informatie van de familie ontvangt. Dat zou door de wrakende partij zijn geïnsinueerd. Door mediawerkers zijn er ook vraagtekens geplaatst eerder bij de niet geloofwaardige bewering van de advocaat van de veroordeelden, dat de rechter slechts vragen zou hebben gesteld over André Kamperveen. Dit is informatie die heel gemakkelijk te verifiëren is in de dossiers en dat is ook gebleken. Ook hier moest de advocaat van de veroordeelden weten wat het oordeel van het Hof zou zijn. Omdat een aantal zaken van tevoren bekend was, kan niets anders worden geconcludeerd, dan dat de strategie van de veroordeelden slechts is geweest om het proces te vertragen. Dat is een doorzichtige strategie die ook bij de nazaten van de slachtoffers bekend is. Het Hof kon ook niet tot het besluit komen dat de rechter vooringenomen en partijdig zou zijn. Dat betekent dus niets anders dan dat het wrakingsverzoek door het Hof op alle punten is afgewezen. En kenners van het strafrecht hadden deze uitspraak voorspeld en ze hebben het ook verwacht.
Opmerkelijk is ook de mededeling van de advocaat van de nabestaanden, dat er geen beroep mogelijk is tegen de beslissing van het Hof, immers het meerkoppige rechtsprekend instituut spreekt recht in laatste instantie. De volgende stap zou voor de veroordeelden moeten zijn om te stappen naar instituten buiten het land. Maar we lezen elk jaar mensenrechtenrapporten waarin Suriname erop wordt gewezen dat verdedigers van mensenrechten, advocaten en journalisten in het land vermoord zijn en dat het recht nog niet heeft gezegevierd, omdat er geen effectieve veroordelingen hebben plaatsgevonden. De kans is verwaarloosbaar, dat de veroordeelden bij een internationaal rechtsprekende instantie hun recht zullen kunnen halen.
,Opmerkelijk bij de laatste zittingen is dat de hoofdverdachte en voormalig legerleider en president van Suriname wel aanwezig is op de zittingen, iets dat velen voor onmogelijk hadden gehouden. De bedoeling van de aanwezigheid van de veroordeeelden is dat ze verder zullen worden verhoord door de rechter. Wij krijgen zo de laatste stuiptrekkingen van de rechtszaak in 2023.
De uitvoerder / executeur van strafvonnissen zal in de loop van dit jaar een heel vette kluif krijgen op zijn bord en dat is namelijk het effectueren van een strafvonnis dat kracht van gewijsde zal krijgen. Discussies over klassenjustitie zullen dan naar boven komen drijven als de veroordeelden gewoon buiten blijven.
Er wordt recent ook veel verwezen naar een zogenaamde conclusie van Interpol, dat de vervolging van de voormalige minister van Financiën, Hoefdraad, politiek gemotiveerd zou zijn. De lijn wordt doorgetrokken naar de 8 decemberzaak.
We zien in het buitenland ook veroordelingen van voormalige staatshoofden en regeringsleiders. Deze zijn dan leiders die tientallen malen groter zijn dan de personen die we in Suriname hebben. Het zijn soms wereldleiders en politici van formaat die veelal veroordeeld worden na hun regeerperiode vervolgd worden voor meestal corruptie. De mensen gaan dan letterlijk de bak in.
We zien echter ook dat op humanitaire gronden presidenten gratie verlenen aan deze veroordeelde politici die soms dan daadwerkelijk oud en ziek zijn. De hoofdpersoon in het geheel is een 70-plusser en er zijn geluiden over een zwakke gezondheid. Deze zaken kunnen straks ook aan de orde zijn. De kleine Staat Suriname, die een jonge fragiele democratie is, heeft door toedoen van koloniale machten een zeer zware dobber op de maag met een politieke moordzaak die voorkomen had kunnen worden. Deze zaak die in Suriname is gefaciliteerd van buiten, heeft een enorme domper gelegd op de ontwikkeling van het land, omdat het de samenleving heeft gepolariseerd.
We zien toch dat de rechtspraak in Suriname onder zeer moeilijke omstandigheden stand heeft gehouden.
De 8 decemberstrafzaak is een weg naar volwassenwording van de Surinaamse natie. Na deze strafzaak en de executie van het vonnis dat de Suriname zijn onschuld kwijt zal raken en de periode van volwassenheid een aanvang kan maken.
