Als er iets niet goed zit, moet het worden rechtgezet. Er was en is nog steeds zoveel mis in dit land en het volk had zijn hoop erop gevestigd dat deze regering al die misstanden zou rechtzetten. De regering is begonnen aan deze zware taak, maar het ging het volk niet snel genoeg dus werd er geklaagd en geprotesteerd.
Politici eigenen zich al jarenlang grond toe voor eigen gebruik, voor vrienden en familie of om er door verkoop aan te verdienen. Ons hout wordt illegaal verhandeld, goudconcessies zijn in privéhanden en er wordt geen belasting over betaald. Kortom er wordt in dit land nog steeds op vele gebieden niet correct, onethisch en corrupt gehandeld.
Deze regering begon om alles wat mis was op de ministeries te corrigeren. Daarmee werd de ene na de andere beerput geopend. De president rekende op een goede samenwerking met zijn coalitie en precies daar heeft hij zich misrekend. Hij kwam er al gauw achter dat hij zich had omringd met 3 typen mensen namelijk, zij die helpen als het zwaar wordt, zij die je in de steek laten als het zwaar wordt en zij die de problemen veroorzaken.
De president is het hoogste gezag, hij gaat over benoemingen en ontslag. Het is heel vaak voorgekomen dat de president in precaire situaties daadkracht moest tonen en hetgeen mis was, recht moest zetten. Jammer genoeg heeft hij vaak hierin gefaald. Neem bijvoorbeeld het grondbeleid. Daar gaat er nog steeds zoveel mis. Politici graaien voor zichzelf. Eindelijk hadden we iemand (minister Pokie) die het grondbeleid in goede banen wilde leiden. Ze wilde netjes en correct handelen en juist daarom werd ze vervangen door een puppet on a string die bereid was zich te lenen voor illegale praktijken. De president zag dat zaken op deze ministerie niet goed verliepen, keurde het af, maar trad niet corrigerend op.
Het gedrag van Brunswijk was maar al te vaak een vp onwaardig en weer trad de president niet op.
Het volk raakte geïrriteerd en erg teleurgesteld en begon naar excuses te zoeken om dit gedrag van de president te verklaren. Het gros gooide het op chantagepolitiek. Ze dachten dat de president werd gechanteerd, dat hij continu moest kiezen tussen daadkrachtig optreden met het gevolg dat ABOP de regering zou laten vallen OF niet optreden, de chantage blijven tolereren om de regering overeind te houden. De president koos vaak voor het laatste en daarom werd hem gebrek aan daadkracht verweten. Zijn pech is dat hij moet samenwerken met onbetrouwbare parasieten. Je zou kunnen zeggen dat, hij zijn positie van ‘hoogste gezag beslist,’ niet waarmaakte. Hierdoor kreeg de vp de kans om alsmaar te demonstreren dat hij de macht had. Natuurlijk voelt de president vaak frustratie en angst, alleen toont hij het niet. Een dapper man is niet hij die geen angst voelt, maar hij die zijn angst weet te overwinnen.
Het volk oordeelt en veroordeelt over hetgeen het ziet aan de buitenkant. Ik vraag me echter af of we niet te gemakkelijk oordelen. Ik denk dat alleen iemand die midden in die moeilijke situatie zit, hierover beslissingen kan nemen. Neem bijvoorbeeld de schuldensaneringen. Er zijn daarover afspraken gemaakt. De president heeft zijn woord gegeven en als de regering valt, is dit alles van de baan en is hij niet alleen het vertrouwen van de schuldeisers kwijt, maar wordt hij ook geconfronteerd met schuldeisers die hun geld onmiddellijk opeisen of een bedrijf die hen macht geeft in ons land. De president moet continu wikken en wegen wat hij zwaarder moet laten wegen, zich onderwerpen aan chantagepolitiek en niet corrigerend optreden of daadkrachtig optreden tegen onethisch en illegaal handelen, tegen chantagepolitiek en het onwaardige gedrag van de vp, met het gevolg dat Suriname verzuipt in de schuldenlast. Ik zou beslist niet in de schoenen willen staan van degene die hierover moet beslissen. Elk mens die geestelijk gezond uit zo’n situatie komt, verdient een medaille.
Some people come in your life as blessings, others come in your life as lessons.
In de samenleving klinkt steeds vaker het verwijt dat de president niet daadkrachtig optreedt en zich door de vp laat overheersen. Wie is de schuldige aan deze labiele situatie?
Is de president echt de schuldige omdat hij ervoor kiest om niet daadkrachtig op te om zo land en volk te beschermen?
Of zijn het de mensen die met hun chantagepolitiek laten zien dat ze niet uit zijn op het welzijn van hun land maar op eigenbelang en macht en zo de ontwikkeling van hun land belemmeren?
Of zijn het de mensen die aan de zijlijn staan te oordelen, verwijten en eisen?
Do not judge me by my successes, judge me by how many times I fell down and got back up again.
Josta Vaseur
